Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν διαπίστωσαν ότι οι άνθρωποι βιώνουν μια σειρά «δραστηριοτήτων» σε περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για τη συνείδηση, τα όνειρα και τις παραισθήσεις λίγο πριν από το θάνατο.
Πιστεύουν ότι αυτές οι ψευδαισθήσεις δικαιολογούν αναφορές ανθρώπων που βλέπουν έντονο φως, ακούν φωνές, τραγουδούν ή ακόμη και βλέπουν οράματα αγαπημένων προσώπων όταν βρίσκονται κοντά στο θάνατο.
Η έρευνα βρίσκεται ακόμη σε πρώιμο στάδιο αλλά οι επιστήμονες ελπίζουν ότι ανοίγει το δρόμο προς μια καλύτερη κατανόηση του τρόπου με τον οποίο ο εγκέφαλος αντιδρά στο θάνατο.
Οι ερευνητές, οι οποίοι δημοσίευσαν τα ευρήματά τους τη Δευτέρα στο PNAS, μελέτησαν τέσσερις ασθενείς που απεβίωσαν μετά από καρδιακή ανακοπή, ενώ βρίσκονταν υπό παρακολούθηση με ηλεκτροεγκεφαλογράφημα (EEG).
Το ΗΕΓ είναι μια εξέταση που μετρά την ηλεκτρική δραστηριότητα στον εγκέφαλο χρησιμοποιώντας ηλεκτρόδια που συνδέονται στο τριχωτό της κεφαλής.
Οι συσκευές αυτές ανιχνεύουν και καταγράφουν μικροσκοπικά ηλεκτρικά σήματα από τον εγκέφαλο. Τέσσερις ασθενείς που συμπεριλήφθηκαν στη μελέτη ήταν σε κώμα και δεν ανταποκρίνονταν.
Τελικά διαπιστώθηκε ότι ήταν εκτός ιατρικής βοήθειας και, με την άδεια των οικογενειών τους, αφαιρέθηκαν από την υποστήριξη.
Καθώς αφαιρέθηκε ο αναπνευστήρας που τους κρατούσε στη ζωή, δύο από τους ασθενείς παρουσίασαν αύξηση του καρδιακού ρυθμού μαζί με μια αύξηση της δραστηριότητας των κυμάτων γάμμα.
Η δραστηριότητα των κυμάτων γάμμα θεωρείται η ταχύτερη στον εγκέφαλο και συνδέεται με τη συνείδηση.
Τα υψηλά επίπεδα γάμμα συνδέονται συνήθως με έντονη σκέψη και αυξημένη εστίαση.
Προηγούμενες έρευνες έχουν διαπιστώσει ότι οι πάσχοντες από σχιζοφρένεια συχνά βιώνουν εξάρσεις υψηλών κυμάτων γάμμα στον εγκέφαλό τους.
Υψηλά επίπεδα κυμάτων γάμμα καταγράφονται επίσης όταν ένα άτομο παθαίνει επιληπτική κρίση.
Και οι δύο συμμετέχοντες στη μελέτη που παρουσίασαν υψηλή δραστηριότητα γάμμα πριν από το θάνατο είχαν προηγουμένως βιώσει επιληπτικές κρίσεις στη ζωή τους, αλλά όχι την ώρα πριν από το θάνατο.
Συνδέεται επίσης με την ψύχωση και με κάποια επιβλαβή εγκεφαλική δραστηριότητα, όπως ψευδαισθήσεις.
Οι άλλοι δύο ασθενείς δεν εμφάνισαν την ίδια αύξηση του καρδιακού ρυθμού ούτε είχαν αυξημένη εγκεφαλική δραστηριότητα.
Μεγαλύτερες μελέτες θα μπορούσαν να παράσχουν δεδομένα για να προσδιοριστεί κατά πόσον αυτές οι εκρήξεις στη δραστηριότητα γάμμα αποτελούν ενδείξεις κρυφής συνείδησης ακόμη και πριν τον θάνατο.
