«Εγώ γραπτή δήλωση στην κα Καρυστιανού, ούτε έδωσα, ούτε αναφέρω το όνομα που η ίδια λέει», λέει ο πρώην Περιφερειάρχης Θεσσαλίας
Σε νέες δηλώσεις της, η Μαρία Καρυστιανού, η μητέρα της νεαρής Μάρθης και πρόεδρος του Συλλόγου των Συγγενών των Θυμάτων Τεμπών, αποκάλυψε λεπτομέρειες της επικοινωνίας μέσω εξωδίκου που είχε με τον πρώην Περιφερειάρχη Θεσσαλίας κύριο Αγοραστό.
Συγκεκριμένα, η ίδια ανέφερε σε τηλεοπτική της παρουσία ότι έστειλε εξώδικο στον τότε Περιφερειάρχη Κώστα Αγοραστό, καθώς είχε μάθει ότι το μπάζωμα έγινε από την Περιφέρεια.
Στη συνέχεια -όπως λέει-, έλαβε γραπτή απάντηση από τον ίδιο τον Κώστα Αγοραστό, ο οποίος ανέφερε πως «ακολουθούσε εντολές» και ότι αυτές ήρθαν από τον κ. Τριαντόπουλο μετά από δύο συνεδριάσεις που έγιναν για να καταλήξει στην απόφασή του.
Όπως εξηγεί χαρακτηριστικά στο βίντεο, «εγώ έστειλα ένα εξώδικο στον κ. Αγοραστό και έλαβα μία απάντηση γραπτή, η οποία ανέφερε ότι ”Εγώ ακολουθούσα εντολές και ότι οι εντολές ήρθαν από τον κύριο Τριαντόπουλο, έγιναν δύο συνεδριάσεις και μου δόθηκε αυτή η εντολή”».
Στην συνέχεια, ο δημοσιογράφος αναφέρει ότι «αυτό το έγγραφο υπάρχει στην δικαιοσύνη και δεν έχει γίνει τίποτα;» και απαντάει η μητέρα ενός εκ των θυμάτων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος «Τίποτε!».
Η νέα απάντηση Αγοραστού
O πρώην περιφερειάρχης Κώστας Αγοραστός μιλώντας στο aftodioikisi.gr, για τη νέα τοποθέτηση της κυρίας Καρυστιανού είπε:
«Όχι δεν είναι έτσι όπως τα λέει η κα Καρυστιανού. Σέβομαι τον πόνο των οικογενειών και τόσο καιρό δεν ήθελα να κάνω δημόσιες τοποθετήσεις. Εγώ όσα έχω να πω, τα έχω πει εκεί που πρέπει. Αλλά να ξεκαθαρίσουμε το εξής: Εγώ γραπτή δήλωση στην κα Καρυστιανού, ούτε έδωσα, ούτε αναφέρω το όνομα που η ίδια λέει».
Ως προς την επίθεση που δέχεται ο ίδιος για το μπάζωμα από την Περιφέρεια, ο πρώην Περιφερειάρχης, αναφέρει τα εξής:
«Η περιφέρεια είχε υποστηρικτικό ρόλο, με μηχανήματα και τα συνεργεία. Ενεργήσαμε βάση του Ειδικού Σχεδίου Ανθρώπινων Απωλειών από την Αστυνομία, την Πυροσβεστική. Συνεδρίασε το Συντονιστικό Όργανο Πολιτικής Προστασίας (Σ.Ο.Π.Π.), στο οποίο οφείλαμε να συμβάλλουμε και τεθήκαμε σε αυξημένη ετοιμότητα, όπως έγινε και με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και τις δομές (νοσοκομεία κτλ). Κληθήκαμε να παρέχουμε τη μέγιστη δυνατή βοήθεια-υποστηρικτικά, και το κάναμε, δίνοντας μηχανήματα, προσωπικό, σκαπτικά μέσα κ.α. Οπότε, δεν υπήρξε καμία μεμονομένη πρωτοβουλία, ούτε προσωποποιείται η “εντολή”. Στο Σ.Ο.Π.Π συμμετέχουν πολλοί… και οι όποιες ενέργειες αποφασίζονται συντονισμένα».
