Περίπου 1.500 Γεζίντι βρίσκονται σήμερα στην Ελλάδα εκ των οποίων 600 σε προσφυγικό καμπ των Σερρών. Τι διηγούνται δύο προσφυγόπουλα
«Άκου φίλε μου. Είδα μπροστά στα μάτια μου συγγενείς να σφάζονται, να αρπάζουν φίλες μου και να βιάζονται από δέκα άνδρες αλλά και μικρά ξαδέρφια μου να πουλιούνται στο παζάρι για 50 ευρώ. Πού ήταν η Ευρώπη, η Αμερική, η Ρωσία όταν πάθαμε όλα αυτά; Θέλουμε ειρήνη σε όλον τον κόσμο και τα παιδιά μας να ζήσουν όπως τα δικά σας» δήλωσε στο ethnos.gr η 30χρονη Γεζίντι Σάρα, η οποία βγήκε ζωντανή και όρθια από τη γενοκτονία των Κούρδων Γεζίντι στο Ιράκ πριν από περίπου πέντε χρόνια. Ζει πλέον μόνιμα στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας και ξανάσμιξε έπειτα από τεσσεράμισι χρόνια με τον αδερφό της Αλίλ, ο οποίος εδώ και περίπου έξι μήνες είναι κάτοικος Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης.
Κρατώντας το μωρό του Αλίλ στην αγκαλιά της άνοιξε την καρδιά της στο ethnos.gr και διηγήθηκε στιγμές κόλασης που εκτυλίχθηκαν μπροστά στα μάτια της πριν από περίπου πέντε χρόνια στο όρος Αζάρ στο Ιράκ, στιγμές για τις οποίες μία συγχωριανή της τιμήθηκε με βραβείο Νόμπελ το 2018 επειδή είχε το θάρρος να σπάσει τη σιωπή της και να εξομολογηθεί δημόσια όσα έζησε.
«Σώθηκα από τύχη και μόνο. Το βράδυ της μεγάλης σφαγής κρύφτηκα στο βουνό μέσα στα βράχια και την επομένη ξεκίνησα μαζί με φίλες μου το μεγάλο ταξίδι για την Ευρώπη. Εκεί πήγαιναν όλες οι φίλες μου και τις ακολούθησα», είπε στο ethnos.gr η Σάρα. Τα υπόλοιπα αδέρφια της έμειναν πίσω καθώς δεν περίσσευαν τότε χρήματα για να δώσουν στα κυκλώματα που θα τους μετέφεραν μέχρι τη Θεσσαλονίκη.
Από την περιοχή Σαγκά πέρασε στο Ντουρούκ μετά στην πόλη Χαουλέρ στο Κουρδιστάν. Από το Χαουλέρ πέταξε για Κωνσταντινούπολη. Από εκεί κρυφά με αυτοκίνητο έφτασε μέχρι τις όχθες του ποταμού Έβρου. Επιβιβάστηκε σε βάρκα μαζί με άλλους δέκα πρόσφυγες και έφτασε στα πρώτα χωριά της Θράκης, όπου τους περίμενε διακινητής. Στη συνέχεια μεταφέρθηκαν με ΙΧ στη Θεσσαλονίκη.
«Φύγαμε κατευθείαν για Ειδομένη. Για ένα μήνα και μία βδομάδα περπατούσα και κοιμόμουν στα χωράφια μέχρι να φτάσω στη Σερβία και από κει μέσω Ουγγαρίας και Αυστρίας στη Γερμανία».
Στη Θεσσαλονίκη δεν έμεινε καθόλου. «Φύγαμε κατευθείαν για Ειδομένη. Για ένα μήνα και μία βδομάδα περπατούσα και κοιμόμουν στα χωράφια μέχρι να φτάσω στη Σερβία και από κει στην Γερμανία», ανέφερε η Σάρα.
Η 30χρονη Γεζίντι εγκαταστάθηκε στο Ντίσελντορφ και ξεκίνησε άμεσα να δουλεύει. Σιγά σιγά μάζεψε χρήματα και τα έστειλε στα τέσσερα αδέρφια της. Δύο από αυτά κατάφεραν να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο με αυτήν φτάνοντας στη Θεσσαλονίκη πριν από περίπου έξι μήνες. Ο Αλίλ και ο μεγάλος αδερφός της ζουν εδώ και λίγες βδομάδες σε διαμέρισμα στην Καλαμάρια που τους παραχώρησε η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ, περιμένοντας τα χαρτιά τους για να ταξιδέψουν και αυτοί με τη σειρά τους στη Γερμανία.
«Είχαμε να βρεθούμε σχεδόν πέντε χρόνια», σημείωσε η Σάρα, κατηφορίζοντας την πλατεία Αριστοτέλους και πρόσθεσε: «Δε πρόλαβα να δω την πόλη πριν από πέντε χρόνια γιατί φύγαμε κατευθείαν για τα σύνορα. Είναι πολύ ωραία πόλη, έχει θάλασσα, ήλιο. Περπατάμε κάθε μέρα στην παραλία με τον αδερφό μου. Θα επιστρέψω όμως στη Γερμανία σε δύο βδομάδες. Δεν θέλω να γυρίσω στη χώρα μου ξανά. Θέλω να γεράσω στην Ευρώπη και κάποια στιγμή να ξανασμίξει όλη η οικογένειά μου» είπε η Σάρα.
«Τα πιο όμορφα κορίτσια τα πουλούσαν για 50 ευρώ. Τζιχαντιστές έπιασαν μια γυναίκα με τα παιδιά της και τη μετέφεραν στη Συρία. Εκεί έσφαξαν ένα από τα παιδιά της μπροστά στα μάτια της. Έβρασαν το σώμα του παιδιού της και την απείλησαν πως δεν το φάει, θα σκοτώσουν και τα άλλα παιδιά της. Έπαθε σοκ».
Στο προσφυγικό καμπ των Σερρών μαζί με άλλους 600 Γεζίντι ζει εδώ και περίπου τρεις μήνες ο Χασάν Αλιάς, ο οποίος μίλησε στο ethnos.gr στο περιθώριο της εκδήλωσης που διοργάνωσε για τη φυλή τους ο σύλλογος Αποφοίτων του ΑΠΘ στη Θεσσαλονίκη το βράδυ της Τετάρτης (13/2) στο βιβλιοπωλείο Ιανός. Έξι μέλη της οικογένειάς του είναι ακόμη εγκλωβισμένα στο Βόρεια Ιράκ και ψάχνουν να βρουν τρόπο για να φτάσουν στην Ευρώπη και να σωθούν από την κόλαση, όπως λέει, βγάζοντας το γούνινο καπέλο του.
«Ζούσαμε στην πόλη Σαγκά και δεν μας έλειπε τίποτα. Τώρα έχει σκορπιστεί όλη η οικογένειά μας. Δεν βλέπει ο ένας τον άλλο. Ξεριζωθήκαμε στα καλά καθούμενα. Γιατί; Επειδή δεν θέλουμε να αλλάξουμε τη θρησκεία μας και την ιστορία μας», αναρωτήθηκε ο Χασάν Αλιάς και πρόσθεσε: «Όλα έγιναν μπροστά στα μάτια μου. Τα πιο όμορφα κορίτσια τα πουλούσαν για 50 ευρώ. Τζιχαντιστές έπιασαν μια γυναίκα με τα παιδιά της και τη μετέφεραν στη Συρία. Εκεί έσφαξαν ένα από τα παιδιά της μπροστά στα μάτια της. Έβρασαν το σώμα του παιδιού της και την απείλησαν αν δεν το φάει ότι θα σκοτώσουν και τα άλλα παιδιά της. Έπαθε σοκ. Αυτά δεν είναι ιστορία. Είναι αλήθεια. Εκείνη για να προστατέψει τα υπόλοιπα, έφαγε το παιδί της. Και μεις άνθρωποι είμαστε και θέλουμε να ζήσουμε σαν άνθρωποι. Δεν είμαστε ζώα» κατέληξε ο Χασάν Αλιάς.
Στο τέλος της εκδήλωσης Γιαζίντι τραγούδησαν και έπαιξαν παραδοσιακή μουσική της περιοχής
Πηγή: epiloges.tv
