Οι επιστήμονες αναρωτιούνται εδώ και καιρό το αίνιγμα του πώς δημιουργήθηκε η Μεγάλη Σφίγγα στην Αίγυπτο, ένα κολοσσιαίο άγαλμα που στέκεται εδώ και πάνω από 4.500 χρόνια. Ενώ έχει γίνει ευρέως αποδεκτό ότι το περίτεχνα σκαλισμένο πρόσωπο ήταν έργο επιδέξιων λιθοξόων, η διαδικασία πίσω από τη δημιουργία του ογκώδους, πολυεπίπεδου σώματος παρέμεινε καλυμμένη από μυστήριο. Πρόσφατη έρευνα που διεξήχθη από μελετητές του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και δημοσιεύθηκε στο περιοδικό , μπορεί να ρίξει φως σε αυτό το αρχαίο παζλ.
Στη μελέτη τους, οι ερευνητές προσπάθησαν να κατανοήσουν πώς ο άνεμος θα μπορούσε να έχει παίξει ρόλο στη διαμόρφωση της Μεγάλης Σφίγγας. Αναδημιούργησαν το έδαφος της βορειοανατολικής Αιγύπτου χρησιμοποιώντας μαλακό πηλό με ενσωματωμένο, λιγότερο διαβρώσιμο υλικό και το υπέβαλαν σε ένα γρήγορα ρέον ρεύμα νερού για να προσομοιώσουν τις επιπτώσεις της διάβρωσης από τον άνεμο. Το αποτέλεσμα ήταν εκπληκτικό: οι σχηματισμοί πηλού άρχισαν να μοιάζουν με την εμβληματική Σφίγγα.
Ο Leif Ristroph, κύριος συγγραφέας της μελέτης, σημείωσε: «Τα ευρήματά μας προσφέρουν μια πιθανή “ιστορία προέλευσης” για το πώς οι σχηματισμοί που μοιάζουν με τη Σφίγγα μπορούν να προκύψουν από τη διάβρωση. Τα εργαστηριακά μας πειράματα έδειξαν ότι εκπληκτικά σχήματα που μοιάζουν με Σφίγγες μπορούν, στην πραγματικότητα, να προέλθουν από υλικά που διαβρώνονται από γρήγορες ροές».
Το πείραμα παρήγαγε μια δομή με κεφάλι λιονταριού, λαιμό, πόδια που ακουμπούν στο έδαφος και μια πλάτη, όλα τα χαρακτηριστικά που θυμίζουν τη Μεγάλη Σφίγγα. Το πείραμα αυτό έδωσε επίσης αξιοπιστία σε μια θεωρία που είχε αρχικά προταθεί το 1981 από τον γεωλόγο Farouk El-Baz, ο οποίος πρότεινε ότι η Μεγάλη Σφίγγα μπορεί να σχηματίστηκε με φυσικό τρόπο λόγω της διάβρωσης της άμμου από τον άνεμο.
Πηγή: gazzetta.gr
