Η γκάφα Κασσελάκη κατά τις ανακοινώσεις για την ίδρυση του νέου φορέα του.
Σε «γλωσσικό ολίσθημα» υπέπεσε ο έκπτωτος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανος Κασσελάκης, κατά τη διάρκεια των ανακοινώσεων της ίδρυσης του νέου φορέα του.
Ο Στέφανος Κασσελάκης ξεκίνησε την ομιλία του λέγοντας ότι «σήμερα είναι μια χαρμόσυνη μέρα επειδή δημιουργείται ένα κίνημα δημοκρατίας, ελεύθερων πολιτών, ένα κίνημα προόδου».
Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στα γεγονότα της Παρασκευής, κάνοντας λόγο για αντιδημοκρατικές διαδικασίες, ενώ είπε χαρακτηριστικά ότι οι «αγωνιστές της Αριστεράς που έχουν επιλέξει» την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να ξέρουν ότι «τα στερνά τιμούν τα πρώτα».
Στο σημείο εκείνο, επιχείρησε να διαβάσει κάτι που είχε γραμμένο σε μια κόλλα χαρτί από τον «στιχουργό Ιάκωβο Καμπανέλλο(!)» -όπως χαρακτηριστικά είπε- με τον κόσμο που βρισκόταν από κάτω να σπεύδει να επισημάνει το λάθος και τον Στέφανο Κασσελάκη να επιχειρεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις.
«Συνήθως δεν διαβάζω αλλά επειδή θέλω να πω κάτι από τον Ιάκωβο Καμπανέλλο… τι είπα ο ηλίθιος… τον Ιάκωβο Καμπανέλλη… δεν πειράζει, να σας πω κάτι; δεν έχω να κρύψω τίποτα, όλοι το ξέρετε…» είπε χαρακτηριστικά ο Στέφανος Κασσελάκης.
Στη συνέχεια, δε, διάβασε λάθος τους στίχους του τραγουδιού «Φίλοι κι αδέρφια» από το «Μεγάλο μας τσίρκο».
Δείτε το σχετικό απόσπασμα μετά το 18ο λεπτό:
Παραθέτουμε παρακάτω τους στίχους του τραγουδιού:
Φίλοι κι αδέρφια, μανάδες γέροι και παιδιά
στα παραθύρια βγείτε και θωρείτε
ποιοι περπατούν στα σκοτεινά
και σεργιανούνε στα στενά
φίλοι κι αδέλφια, μάνες, γέροι και παιδιά
Γράφουν σημάδια, μηνύματα στο βασιλιά
σα δε φωνάξεις έβγα να το γράψεις
να μην σ’ ακούσουν τα σκυλιά
βγάλε φωνή χωρίς μιλιά
σημάδια και μηνύματα στο βασιλιά
Ήταν στρατιώτες καπεταναίοι και λαϊκοί
όρκο σταυρώσαν πάνω στο σπαθί τους
η λευτεριά να μην χαθεί
όρκο σταυρώσαν στο σπαθί
καπεταναίοι στρατιώτες λαϊκοί
Κι όπου φοβάται φωνή ν’ ακούει απ’ το λαό
σ’ έρημο τόπο ζει και βασιλεύει
κάστρο φυλάει ερημικό
έχει το φόβο φυλαχτό
όπου φωνή φοβάται ν’ ακούει απ’ το λαό
Γη παιδεμένη με σίδερο και με φωτιά
για κοίτα ποιον σου φέρανε καημένη
να σ’ αφεντεύει από ψηλά
τα κρίματά σου είναι πολλά
γη που το σίδερο παιδέψαν κι η φωτιά
Καίει το φιτίλι, ξεθηκαρώνουν τα σπαθιά
κάνουν βουλή συντακτική και γράφουν
το θέλημά τους στα χαρτιά
κι η κοσμοθάλασσα πλατιά
κάνουν βουλή, ξεθηκαρώνουν τα σπαθιά
Τρεις του Σεπτέμβρη, μανάδες γέροι και παιδιά
στα παραθύρια βγείτε και θωρείτε
τι φέρνουνε στον βασιλιά
βαθιά γραμμένο στα χαρτιά
τρεις του Σεπτέμβρη, μάνες γέροι και παιδιά
Τρεις του Σεπτέμβρη, μανάδες γέροι και παιδιά
στα παραθύρια βγείτε και θωρείτε
ποιοι περπατούν στα σκοτεινά
και σεργιανούνε στα στενά
φίλοι κι αδέρφια, μάνες γέροι και παιδιά