Άκρως αποκαλυπτική ήταν για ακόμα μία φορά η Πάρις Χίλτον, μιλώντας στην επιτροπή του Κογκρέσου «House Ways and Means», η οποία εξετάζει την ενίσχυση της προστασίας της παιδικής πρόνοιας.
Η χρυσή κληρονόμος αποκάλυψε το 2021 ότι υπέστη σωματική και ψυχολογική κακοποίηση σε ηλικία μόλις 16 ετών στο οικοτροφείο «Provo Canyon School», το οποίο χαρακτήρισε «κόλαση επί γης». Εκεί την έστειλαν οι γονείς της εσώκλειστη για 11 μήνες για να τιθασεύσουν την άγρια εφηβεία της. «Κακοποιούμουν λεκτικά, ψυχολογικά και σωματικά σε καθημερινή βάση», είχε δηλώσει το 2021 σε Ειδική Επιτροπή της Πολιτειακής Βουλής στη Γιούτα κατά τη συζήτηση σχεδίου νόμου για την προστασία των παιδιών από την κακοποίηση. «Έκλαιγα κάθε βράδυ μέχρι να με πάρει ο ύπνος, προσευχόμενη ότι θα ξυπνούσα από αυτόν τον εφιάλτη. Χωρίς διάγνωση, με ανάγκασαν να καταναλώνω φάρμακα που με έκαναν να νιώθω μουδιασμένη και εξαντλημένη. Δεν ανέπνεα καθαρό αέρα ούτε είδα το φως του ήλιου για 11 μήνες», είχε δηλώσει τότε.
Η Πάρις Χίλτον περιέγραψε και πάλι, αυτή τη φορά σε επιτροπή του Κογκρέσου, τις δύσκολες στιγμές που βίωσε στα διάφορα αυστηρά σχολεία-ιδρύματα που την έστελναν οι γονείς της, προκειμένου να τιθασεύσουν την προβληματική συμπεριφορά της ως έφηβη.
«Όταν ήμουν 16 χρονών, με έβγαλαν από το κρεβάτι μου στη μέση της νύχτας και με έβαλαν στο πρώτο από μία σειρά ιδρυμάτων υποστήριξης νέων (ιδιωτικά οικοτροφεία). Τα προγράμματα αυτά υπόσχονταν θεραπεία, ανάπτυξη και υποστήριξη, αλλά, αντίθετα, δεν μου επέτρεψαν να μιλήσω, να κινηθώ ελεύθερα ή ακόμα και να κοιτάξω έξω από ένα παράθυρο για δύο χρόνια», αποκάλυψε η Πάρις Χίλτον κατά την ομιλία της.
«Το προσωπικό με εξευτέλιζε, μου έδιναν με το ζόρι φάρμακα, με κακοποιούσαν σεξουαλικά, με έγδυναν και με έσερναν στους διαδρόμους, ρίχνοντάς με τελικά στην απομόνωση», συνέχισε.
Όπως είπε, οι γονείς της δεν γνώριζαν τίποτα για αυτά τα βασανιστήρια, γιατί είχαν «εξαπατηθεί» από τα πανάκριβα οικοτροφεία όπου την έστελναν για τις πολύ καλές μεθόδους και παροχές τους.
«Φαντάζεστε τι περνάνε τα χιλιάδες παιδιά στις κρατικές δομές φιλοξενίας, που δεν έχουν κανέναν να ενδιαφερθεί για αυτά;» αναρωτήθηκε ρητορικά, περιγράφοντας στη συνέχεια πως ένα 15χρονο αγόρι έχασε τη ζωή του μέσα σε ίδρυμα, επειδή του έπεσε απλά ένα σάντουιτς στην καφετέρια. «Τι είναι πιο σημαντικό; Η προστασία του κέρδους ή οι ζωές αυτών των νέων; Ως μητέρα, αυτές οι ιστορίες μού ραγίζουν την καρδιά», είπε στα μέλη της επιτροπής.
«Είμαι εδώ, για να είμαι η φωνή των παιδιών τα οποία δεν ακούγονται. Η μεταχείριση που υφίστανται αυτά τα παιδιά (μέσα στις δομές φιλοξενίας) είναι εγκληματική. Δεν θα σταματήσω μέχρι να είναι ασφαλής η νεολαία της Αμερικής. Αν είστε παιδί σε ίδρυμα της πρόνοιας, να ξέρετε αυτό: Σας βλέπω, σας νιώθω και είμαι εδώ για εσάς», είπε κλείνοντας την ομιλία της.
