Δεν μπορούμε να καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια, πρέπει να βοηθήσουμε ενεργά στην υπεράσπιση της κυριαρχίας και της ακεραιότητας της Ουκρανίας», πρόσθεσε ο Ματέους Μοραβιέτσκι
«Η πιο αποφασιστική μάχη θα ξεκινήσει πιθανώς σύντομα, και ταυτόχρονα θα είναι η μεγαλύτερη μάχη με άρματα μάχης σε αυτό το μέρος του κόσμου, σε αυτό το μέρος της Ευρώπης, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Μοραβιέτσκι. «Εννοώ τη γειτονιά της ανατολικής Ουκρανίας. Δεν μπορούμε να καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια, πρέπει να βοηθήσουμε ενεργά στην υπεράσπιση της κυριαρχίας και της ακεραιότητας της Ουκρανίας», πρόσθεσε ο Πολωνός πρωθυπουργός.
«Η μητέρα των μαχών» στο Κουρσκ
Υπενθυμίζεται πως η μεγαλύτερη μάχη όπου χρησιμοποιήθηκαν τανκς σημειώθηκε στο Κουρσκ το 1943 (5 Ιουλίου – 23 Αυγούστου), με αποκορύφωμα τη σύγκρουση στην Πρόχοροφκα ανάμεσα στην Βέρμαχτ και τον «Κόκκινο Στρατό». Νικητής αναδείχθηκε ο στρατός της τότε Σοβιετικής Ένωσης.
Στη συγκεκριμένη μάχη η Γερμανία φέρεται να είχε συγκεντρώσει πάνω από 500.000 άνδρες, 10.000 όλμους και πυροβολικό, 2.500 αεροσκάφη και 2.700 τανκς. Από την πλευρά του ο σοβιετικός στρατός αντιμετώπισε τα γερμανικά στρατεύματα με πάνω από ένα εκατομμύριο άνδρες, περισσότερα από 20.000 πυροβόλα και όλμους, 2.650 αεροσκάφη και 3.600 τανκς. Μάλιστα ο «Κόκκινος Στρατός» φέρεται να είχε επιπλέον 1.500 άρματα μάχης για να αναπτύξει κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης.
Σύμφωνα με Σοβιετικούς ιστορικούς, οι απώλειες και των δύο αντιπάλων ανέρχονταν στους 500.000 νεκρούς, 1.500 άρματα μάχης και 3.700 αεροσκάφη. Ωστόσο, οι γερμανικές πηγές έκαναν λόγω ότι η Βέρμαχτ κατά την περίοδο Ιουλίου-Αυγούστου του 1943, σε όλο το Ανατολικό Μέτωπο, έχασε 537.533 στρατιώτες, ενώ η Λουφτβάφε έχασε, την ίδια περίοδο, 1.696 αεροσκάφη.
Η μάχη του Κουρσκ χωρίζεται σε δύο φάσεις και συγκεκριμένα στη γερμανική επίθεση από 5 έως και τις 17 Ιουλίου και στην αντεπίθεση των Σοβιετικών από τις 12 Ιουλίου έως και τις 23 Αυγούστου του 1943).
Η γερμανική επίθεση διεξήχθη βάσει του σχεδίου της Επιχείρησης «Ακρόπολη» (γερ. Unternehmen Zitadelle), σύμφωνα με το οποίο, ένας μεγάλος αριθμός αρμάτων μάχης και στρατιωτών της Στρατιάς «Κέντρο» και της Στρατιάς «Νότος» επιτέθηκε στα βόρεια και στα νότια της πόλης αντίστοιχα. Ωστόσο, οι Σοβιετικοί κατάφεραν να σταματήσουν με μεγάλη δυσκολία στα νότια την επίθεση των Γερμανών και πέρασαν στην αντεπίθεση, η οποία διήρκησε μέχρι τις 23 Αυγούστου.
Κατά τη διάρκεια της αντεπίθεσης, στα βόρεια, ο «Κόκκινος Στρατός» απελεύθερωσε το Ορυόλ και το Μπέλγκοροντ, ενώ στα νότια απελεύθερωσε το Χάρκοβο. Η επιτυχία της σοβιετικής αντεπίθεσης είχε ως αποτέλεσμα τη λήξη (μέχρι το τέλος του πολέμου) των γερμανικών επιθέσεων στο Ανατολικό Μέτωπο και την απόκτηση (από τους Σοβιετικούς) της υπεροχής σε όλες τις κατευθύνσεις του γερμανοσοβιετικού μετώπου.
Δεν μπορούμε να καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια, πρέπει να βοηθήσουμε ενεργά στην υπεράσπιση της κυριαρχίας και της ακεραιότητας της Ουκρανίας», πρόσθεσε ο Ματέους Μοραβιέτσκι
«Η πιο αποφασιστική μάχη θα ξεκινήσει πιθανώς σύντομα, και ταυτόχρονα θα είναι η μεγαλύτερη μάχη με άρματα μάχης σε αυτό το μέρος του κόσμου, σε αυτό το μέρος της Ευρώπης, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Μοραβιέτσκι. «Εννοώ τη γειτονιά της ανατολικής Ουκρανίας. Δεν μπορούμε να καθόμαστε με σταυρωμένα χέρια, πρέπει να βοηθήσουμε ενεργά στην υπεράσπιση της κυριαρχίας και της ακεραιότητας της Ουκρανίας», πρόσθεσε ο Πολωνός πρωθυπουργός.
«Η μητέρα των μαχών» στο Κουρσκ
Υπενθυμίζεται πως η μεγαλύτερη μάχη όπου χρησιμοποιήθηκαν τανκς σημειώθηκε στο Κουρσκ το 1943 (5 Ιουλίου – 23 Αυγούστου), με αποκορύφωμα τη σύγκρουση στην Πρόχοροφκα ανάμεσα στην Βέρμαχτ και τον «Κόκκινο Στρατό». Νικητής αναδείχθηκε ο στρατός της τότε Σοβιετικής Ένωσης.
Στη συγκεκριμένη μάχη η Γερμανία φέρεται να είχε συγκεντρώσει πάνω από 500.000 άνδρες, 10.000 όλμους και πυροβολικό, 2.500 αεροσκάφη και 2.700 τανκς. Από την πλευρά του ο σοβιετικός στρατός αντιμετώπισε τα γερμανικά στρατεύματα με πάνω από ένα εκατομμύριο άνδρες, περισσότερα από 20.000 πυροβόλα και όλμους, 2.650 αεροσκάφη και 3.600 τανκς. Μάλιστα ο «Κόκκινος Στρατός» φέρεται να είχε επιπλέον 1.500 άρματα μάχης για να αναπτύξει κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης.
Σύμφωνα με Σοβιετικούς ιστορικούς, οι απώλειες και των δύο αντιπάλων ανέρχονταν στους 500.000 νεκρούς, 1.500 άρματα μάχης και 3.700 αεροσκάφη. Ωστόσο, οι γερμανικές πηγές έκαναν λόγω ότι η Βέρμαχτ κατά την περίοδο Ιουλίου-Αυγούστου του 1943, σε όλο το Ανατολικό Μέτωπο, έχασε 537.533 στρατιώτες, ενώ η Λουφτβάφε έχασε, την ίδια περίοδο, 1.696 αεροσκάφη.
Η μάχη του Κουρσκ χωρίζεται σε δύο φάσεις και συγκεκριμένα στη γερμανική επίθεση από 5 έως και τις 17 Ιουλίου και στην αντεπίθεση των Σοβιετικών από τις 12 Ιουλίου έως και τις 23 Αυγούστου του 1943).
Η γερμανική επίθεση διεξήχθη βάσει του σχεδίου της Επιχείρησης «Ακρόπολη» (γερ. Unternehmen Zitadelle), σύμφωνα με το οποίο, ένας μεγάλος αριθμός αρμάτων μάχης και στρατιωτών της Στρατιάς «Κέντρο» και της Στρατιάς «Νότος» επιτέθηκε στα βόρεια και στα νότια της πόλης αντίστοιχα. Ωστόσο, οι Σοβιετικοί κατάφεραν να σταματήσουν με μεγάλη δυσκολία στα νότια την επίθεση των Γερμανών και πέρασαν στην αντεπίθεση, η οποία διήρκησε μέχρι τις 23 Αυγούστου.
Κατά τη διάρκεια της αντεπίθεσης, στα βόρεια, ο «Κόκκινος Στρατός» απελεύθερωσε το Ορυόλ και το Μπέλγκοροντ, ενώ στα νότια απελεύθερωσε το Χάρκοβο. Η επιτυχία της σοβιετικής αντεπίθεσης είχε ως αποτέλεσμα τη λήξη (μέχρι το τέλος του πολέμου) των γερμανικών επιθέσεων στο Ανατολικό Μέτωπο και την απόκτηση (από τους Σοβιετικούς) της υπεροχής σε όλες τις κατευθύνσεις του γερμανοσοβιετικού μετώπου.
