Το… παραδοσιακό ωράριο 09:00 – 17:00 χάνει έδαφος. Στη σημερινή εποχή της τηλεργασίας (απομακρυσμένο ή υβριδικό μοντέλο), οι απασχολούμενοι επαναπροσδιορίζουν πώς και πότε εργάζονται.
Αντί να οργανώνουν τη ζωή τους βάσει της κλασσικής βάρδιας γραφείου, δομούν την εργασία με κεντρικό άξονα την ευεξία. Συνδέονται νωρίς για να ελέγξουν μέιλ, κάνουν διαλείμματα το μεσημέρι για άσκηση ή άλλες υποχρεώσεις και ολοκληρώνουν εργασίες μετά το δείπνο. Αυτή η νέα τάση, γνωστή ως microshifting, σηματοδοτεί την επόμενη φάση στο μέλλον της εργασίας.
Το 65% των εργαζομένων σε γραφείο επιθυμεί μεγαλύτερη ευελιξία στο πρόγραμμα εργασίας, σύμφωνα με την εφετινή έκθεση State of Hybrid Work της Owl Labs. Άλλη έρευνα, The Big Shift: U.S. από τη Deputy, επιδεικνύει ότι το microshifting κερδίζει έδαφος πέρα από την εργασία γνώσης, με εργαζομένους της Gen Z σε τομείς υπηρεσιών να επιλέγουν μικρότερες βάρδιες για να ισορροπήσουν οικογενειακές, εκπαιδευτικές και άλλες επαγγελματικές υποχρεώσεις.
Το μοντέλο 09:00 – 17:00 δεν εξυπηρετεί πλέον τον σύγχρονο εργαζόμενο. Οι ηγέτες πρέπει να δώσουν προτεραιότητα στην εμπιστοσύνη αντί τον έλεγχο, αλλιώς κινδυνεύουν να χάσουν τα ταλαντούχα μέλη της ομάδας τους.
Τι είναι το microshifting;
Το microshifting είναι η πρακτική του διαχωρισμού της εργάσιμης ημέρας σε μικρά, ευέλικτα χρονικά κομμάτια, αντί για ένα συνεχές οκτάωρο. Σε αντίθεση με τα παραδοσιακά ευέλικτα ωράρια, που μπορεί να σου επιτρέπουν να ξεκινήσεις στις 10:00 αντί για τις 09:00, το microshifting δίνει τη δυνατότητα εργασίας σε κύκλους καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, όταν ο εργαζόμενος είναι πιο παραγωγικός ή όταν άλλες υποχρεώσεις απαιτούν την προσοχή του.
Για παράδειγμα, ένας γονέας μπορεί να δουλέψει 07:00 – 09:00, να κάνει διάλειμμα για τις υποχρεώσεις των παιδιών, να επιστρέψει το απόγευμα και να ολοκληρώσει τη δουλειά το βράδυ. Σε κλάδους όπως η φιλοξενία ή η εστίαση, αυτό σημαίνει βάρδιες μικρότερες των έξι ωρών. Για εργαζομένους γνώσης, είναι θέμα αυτονομίας στο πρόγραμμα εργασίας.
Γιατί οι εργαζόμενοι ωθούν την αλλαγή
Οι εργαζόμενοι δεν ζητούν απλώς το microshifting, αλλά είναι διατεθειμένοι ακόμη και να… πληρώσουν για αυτό. Η Owl Labs βρήκε ότι θα θυσίαζαν το 9% του ετήσιου μισθού τους για ευέλικτες ώρες και το 8% για τετραήμερη εργασία. Η ευελιξία έχει γίνει εξίσου σημαντική με τις απολαβές.
Με το 62% των εργαζομένων να φροντίζει παιδιά στο σπίτι, το σταθερό 09:00 – 17:00 δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες. Οι γονείς ανέκαθεν ήταν επιφορτισμένοι με τη λεγόμενη «δεύτερη βάρδια» –φροντίδα παιδιών– και στη συνέχεια επιστροφή στην εργασία το βράδυ.
Πλέον, το 68% των γονέων ανησυχεί ότι οι ευθύνες φροντίδας επηρεάζουν την απόδοσή τους. Αυτή η ανησυχία είναι μεγαλύτερη στους εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης στο γραφείο (71%) από ό,τι στους απομακρυσμένους (48%). Το microshifting προσφέρει έναν τρόπο να διαχειριστούν και τα δύο, χωρίς ενοχές.
Η άνοδος της… πολυαπασχόλησης και η αξία της εμπιστοσύνης
Δεν είναι μόνο οι γονείς που επιδιώκουν αλλαγή. Συγκεκριμένα, 1 στους 5 εργαζόμενους έχει περισσότερες από μία εργασίες. Το 59% κλείνει προσωπικά ραντεβού εντός του παραδοσιακού ωραρίου. Τα όρια της εργάσιμης ημέρας έχουν ήδη μεταβληθεί. Οι μικρότερες και ευέλικτες βάρδιες δεν αποτελούν πολυτέλεια – είναι απαραίτητες, όπως τονίζεται σε δημοσίευμα του Forbes.
Το μεγαλύτερο εμπόδιο στο microshifting είναι η εμπιστοσύνη. Πολλοί ηγέτες συνδέουν ακόμη την «ορατότητα» με την παραγωγικότητα, παρ’ ότι τα δεδομένα δείχνουν το αντίθετο.
Η Owl Labs αναφέρει ότι το 69% των μάνατζερ πιστεύει πως η υβριδική ή απομακρυσμένη εργασία έχει αυξήσει την παραγωγικότητα. Ωστόσο, πολλές εταιρείες επενδύουν σε λογισμικά παρακολούθησης. Μόνο το 19% των εργαζομένων αναφέρει ότι δεν παρακολουθείται, ενώ, το 47% χαρακτηρίζει την παρακολούθηση ως «σημαντικό λόγο ανησυχίας».
Αυτό το έλλειμμα εμπιστοσύνης έχει κόστος. Οι εργαζόμενοι χάνουν 6 λεπτά κατά μέσο όρο μόνο για να αρχίσει ένα υβριδικό meeting, ενώ, το 27% επισημαίνει ότι χάνει 10 λεπτά ή περισσότερο. Το 67% προσπάθησε να ρυθμίσει την τεχνολογία για συναντήσεις, αλλά τα παράτησε λόγω δυσκολιών. Ο «φόρος των συναντήσεων» μειώνει την παραγωγικότητα που οι διευθυντές και τα ανώτερα στελέχη λένε ότι θέλουν να αυξήσουν.
Το 90% των εργαζομένων αποκαλύπτει ότι το άγχος τους είναι σταθερό ή αυξημένο σε σύγκριση με πέρυσι και το 47% ανησυχεί για τη σταθερότητα της εργασίας του. Το αποτέλεσμα συνοψίζεται στο φαινόμενο “burn out”, όπου οι εργαζόμενοι εξαντλούνται σιωπηλά, ενώ συνεχίζουν να εργάζονται μηχανικά· σαν… ρομπότ.
Το microshifting μπορεί να προσφέρει λύση, επιτρέποντας στους εργαζόμενους να κάνουν διαλείμματα για να «φορτίσουν μπαταρίες» και να επιστρέφουν όταν είναι έτοιμοι. Αν είναι το μέλλον, οι ηγέτες πρέπει να διαχειρίζονται αποτελέσματα, όχι τον χρόνο.
Αυτές είναι μερικές συμβουλές:
– Θέστε σαφείς κανόνες επικοινωνίας και διαθεσιμότητας.
– Φροντίστε να εξασφαλίζετε δικαιοσύνη σε όλους τους ρόλους.
– Χρησιμοποιήστε την τεχνολογία για υποστήριξη και όχι έλεγχο, με έξυπνα προγράμματα, αυτόματες περιλήψεις meetings και σύγχρονες πλατφόρμες συνεργασίας.
