Είχαν περάσει μόλις λίγες ώρες από την κηδεία του στο Α’ Νεκροταφείο. Από τις στιγμές που η Άντζελα Γκερέκου κρατούσε σφιχτά στην αγκαλιά της την κόρη της, Μαρία. Από την ώρα που διακριτικά ακουμπούσε το χέρι της στη φωτογραφία του Τόλη Βοσκόπουλου ή στο φέρετρο για του πει το δικό της τελευταίο αντίο.
Μερικές απ’ αυτές τις στιγμές που «έπιασε» ο φωτογραφικός φακός μοιράστηκε σε ανάρτησή της στο Facebook. Όλες ασπρόμαυρες. Όλες με τον τρόπο τους σπαρακτικές. Τις συνόδευσε με έναν στίχο. Έναν στίχο από ένα τραγούδι γεμάτο νόημα. Από το «Κι εσύ θα φύγεις». Αυτό που όλοι ξέρουμε ως «Ένα ρολόι σταματημένο.
«…Ένα ρολόι σταματημένο
ένα καράβι ναυαγισμένο
ένα σπουργίτι κυνηγημένο
απ’ το χιονιά….
26/7/1940 — 19/7/2021».
Αυτό ήταν το μόνο που έγραψε η Άντζελα Γκερέκου. Τον στίχο, την ημερομηνία γέννησης και θανάτου του Τόλη Βοσκόπουλου.
Ακολούθησε μια δεύτερη ανάρτηση, στο Instagram. Αυτή ήταν ακόμη πιο λιτή. Μια φωτογραφία εκείνης με τον Τόλη της αγκαλιά. Και μια λέξη μόνο «καληνύχτα». Και μια καρδιά. Η καρδιά της…
