Ο 67χρονος Ρομοντανόφσκι, ο οποίος ήταν γνωστός από τις συχνές επισκέψεις του στις γειτονικές της Ρωσίας χώρες στη διάρκεια της θητείας του ως επικεφαλής της FMS, βρέθηκε νεκρός στο εξοχικό του. Πιθανολογείται ότι έπεσε από τις σκάλες και έσπασε τον λαιμό του, αν και προς το παρόν δεν έχουν ανακοινωθεί επισήμως τα αίτια του θανάτου του.
Τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης εικάζουν διάφορες αιτίες θανάτου εκτός της πτώσης -ηπατίτιδα C, καρδιακά προβλήματα, επιπλοκές από διαβήτη ή, όπως δήλωσε πηγή σε ρωσικό κανάλι, «ίσως ο θάνατός του να σχετίζεται με το ότι βρισκόταν σε κατάσταση μέθης και απλώς έχασε την ισορροπία του».
Το τελευταίο διάστημα, ο Ρομοντανόφσκι ήταν σκιά του εαυτού του, καθώς είχε προηγηθεί η σύλληψη του γιου του, Σεργκέι, για υπόθεση δωροδοκίας. Ωστόσο, ο Ρώσος βουλευτής -και θερμός υποστηρικτής του Πούτιν- Αλεξάντερ Χίνστιν, δηλώνει σοκαρισμένος από τον θάνατο του Ρομοντανόφσκι: «Δεν μπορώ να το πιστέψω. Του μίλησα μόλις μια βδομάδα πριν. Ήταν γεμάτος ενέργεια και έκανε σχέδια για το μέλλον».
«Περίεργες» χαρακτηρίζει τις συνθήκες του θανάτου του το κανάλι VchK-OGPU στο Telegram, το οποίο ανέφερε ότι ο Ρομοντανόφσκι είχε «στη διάθεσή του έγγραφα που ενοχοποιούσαν πολλούς εν ενεργεία πολιτικούς, επιχειρηματίες και αξιωματούχους των μυστικών υπηρεσιών».
Όπως και να χει, ο 67χρονος προστίθεται στη λίστα των δεκάδων πρώην αξιωματούχων, γνωστών επιχειρηματιών και υψηλόβαθμων υπαλλήλων της FSB οι οποίοι είχαν στενή σχέση με τη λεγόμενη ομάδα της Αγίας Πετρούπολης-Πετροζαβόντσκ και έχασαν υπό μυστηριώδεις συνθήκες τη ζωή τους, από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος με την Ουκρανία.
Σε αυτούς, προστίθενται και οι εχθροί του Βλαντιμίρ Πούτιν, όπως ο 47χρονος πολιτικός αντίπαλος του προέδρου, Αλεξέι Ναβάλνι, ο οποίος πέθανε «ξαφνικά και από αδιευκρίνιστα αίτια» σε φυλακή στην Αρκτική -ο οποίος βέβαια νωρίτερα είχε κάνει ένα σύντομο πέρασμα από τη λίστα αυτών που γλίτωσαν από τύχη, όπως ο πρώην πράκτορας Σεργκέι Σκριπάλ και η κόρη του, που δηλητηριάστηκαν τον Μάρτιο του 2018 αλλά επιβίωσαν.
Ένας από τους εχθρούς και πρώην συνεργάτες του Πούτιν που έχασαν πρόσφατα τη ζωή τους, ήταν ο αρχηγός της παραστρατιωτικής οργάνωσης Βάγκνερ, Γεβγκένι Πριγκόζιν, ο οποίος σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα στις 23 Αυγούστου 2023.
Ο Πριγκόζιν, από όργανο του Ρώσου προέδρου (είχε οργανώσει τον «στρατό των τρoλ» που επιχείρησαν να αλλοιώσουν το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών, οργάνωσε τον μισθοφορικό στρατό της Βάγκνερ και πολέμησε στη Συρία και την Ουκρανία), επιχείρησε πραξικόπημα εναντίον του, βαδίζοντας προς τη Μόσχα με τους μισθοφόρους του. Ο εμφύλιος αποφεύχθηκε, ο Πριγκόζιν αμνηστεύθηκε, αλλά το ρητό «ο Θεός συγχωρεί, ο Πούτιν όχι», επιβεβαιώθηκε.
Ολιγάρχες και οι αξιωματούχοι που… πήγαν από πέσιμο
Οι κακές γλώσσες λένε ότι με αυτούς τους ξαφνικούς θανάτους υπό μυστηριώδεις συνθήκες γίνεται η «αποστράτευση» των μελών της ρωσικής ελίτ από τον Πούτιν. Και, η αλήθεια είναι, ότι από την τελευταία μέρα του Ιανουαρίου του 2022, όταν βρέθηκε νεκρός στο μπάνιο του σπιτιού του στο Λένιγνκραντ, ο διευθυντής του βραχίονα μεταφορών της Gazprom, Λεονίντ Σούλμαν, αυτοί οι παράξενοι θάνατοι και όμοιοι μεταξύ τους θάνατοι, έχουν «πυκνώσει» στη Ρωσία.
Και, για του λόγου το αληθές, λίγες μέρες μετά από τον Σούλμαν, στο μπάνιο του σπιτιού του βρέθηκε νεκρός ένα άλλο στέλεχος της Gazprom, ο Αλεξάντερ Τυουλάκοφ.
Βέβαια, δεν αυτοκτονούν όλα τα μέλη της ρωσικής ελίτ που αλλάζουν «ρότα» και εναντιώνονται στον Πούτιν. Στη Ρωσία, οι «ενοχλητικοί» ή δυνητικά επικίνδυνοι για το Κρεμλίνο, κινδυνεύουν να χάσουν τη ζωή τους από… πέσιμο. Όπως έπαθε ο γενικός διευθυντής του resort της Gazprom, Estosadok, ο οποίος έπεσε από έναν βράχο στη διάρκεια πεζοπορίας.
Από το μπαλκόνι του διαμερίσματός του, στη Μόσχα, έπεσε ο επιχειρηματίας Νταν Ράποπορτ, από το παράθυρο του νοσοκομείου του Κρεμλίνου -όπου νοσηλευόταν με κατάθλιψη- έπεσε ο πρόεδρος της Lukoil Ραβίλ Μαγκάνοφ, ενώ από τις σκάλες που ανεβοκατέβαινε κάθε μέρα για να πάει στο γραφείο του, στο Ινστιτούτο Αεροπορίας Μόσχας, έπεσε ο επικεφαλής του, Ανατόλι Γερασένκο. Θανατηφόρα αποδείχθηκαν τα μπαλκόνια, από τα οποία έπεσαν, για τους επιχειρηματίες Γκριγκόρι Κοσένοφ, Ντμίτρι Ζελένοφ, Πάβελ Άντοφ.
Ακόμα και αν δεν υπάρχει μπαλκόνι, υπάρχει παράθυρο, όπως αυτό του σπιτιού της, στον 16ο όροφο της πολυκατοικίας που έμενε η επικεφαλής των οικονομικών υπηρεσιών του Υπουργείου Άμυνας Μαρίνα Γιανκίνα και από το οποίο έπεσε.
Από το παράθυρο του 12ου ορόφου, στο σπίτι του, έπεσε και ο ομοσπονδιακός δικαστής Αρτιόμ Μπαρτένεφ, ενώ πιθανότατα από πέσιμο μετά από ανεξήγητο λιποθυμικό επεισόδιο έχασε τη ζωή του ο μεγιστάνας του πετρελαίου και συνιδιοκτήτης των Urals Energy, Nafta, Fuel Union, Βλάτσεσλαφ Ροφνέικο. Ο τελευταίος, είχε εμμονή με την ασφάλειά του και έμενε σε ένα σπίτι, το οποίο φυλασσόταν τόσο καλά που πολλοί το αποκαλούσαν «φρούριο».
Από τον 11ο όροφο έπεσε, υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες, η αντιπρόεδρος της Loko Bank, Κριστίνα Μπαΐκοβα.
Σε πέσιμο, υπό μια άλλη έννοια, ωστόσο, οφείλεται και ο θάνατος του 39χρονου διευθυντή του KRDV, Ιβάν Πεχόριν.
Ο Πεχόριν, δεν έπεσε από σκάλες, ή κάποιο μπαλκόνι, αλλά από το υπερπολυτελές γιοτ του, στο Βλαδιβοστόκ και πνίγηκε. Από πέσιμο, αλλά του αεροσκάφους στο οποίο επέβαιναν, έχασαν τη ζωή τους ο Γεβγκένι Πριγκόζιν (ο πανίσχυρος αρχηγός της Wagner που είχε ξεκινήσει το πραξικόπημα εναντίον του Πούτιν) με τους Ούτκιν και Τσεκάλοφ που επέβαιναν στο ίδιο μοιραίο Embraer, αλλά και του επιχειρηματία Βιάτσεσλαφ Τάραν.
Όχι πέσιμο, αλλά… ίδιο αποτέλεσμα
Σε αυτό το διάστημα, από τον Ιανουάριο του 2022, μπορεί να είναι πολλοί οι πρώην αξιωματούχοι και μέλη της ρωσικής ελίτ που έχασαν τη ζωή τους από πέσιμο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αυτή είναι η μοναδική αιτία των μυστηριωδών, ξαφνικών θανάτων.
Χαρακτηριστικότερη τέτοια περίπτωση, είναι ίσως αυτή του υποστράτηγου της FSO, Γενάντι Λοπίρεφ, ο οποίος ενώ κρατείτο για δωροδοκία έχασε τη ζωή του από την πιο επιθετική μορφή καρκίνου που έχει καταγραφεί στην ανθρώπινη ιστορία: από λευχαιμία, η οποία εμφανίστηκε, διαγνώστηκε και τον σκότωσε σε… δύο μέρες.
Σε μυστηριώδη ασθένεια η οποία εμφανίστηκε και τον σκότωσε στη διάρκεια πτήσης από την Κούβα προς τη Ρωσία, αποδόθηκε ο ξαφνικός θάνατος του 46χρονου υφυπουργού Επιστημών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Πιοτρ Κουτσερένκο, ενώ από άγνωστα αίτια πέθανε ξαφνικά και αυτός στα 46 του χρόνια, ο υπουργός Μεταφορών της Λευκορωσίας Αλεξέι Αβραμένκο. Σε ξαφνική -αλλά αδιευκρίνιστη- ασθένεια που τον έπληξε ξαφνικά και οδήγησε στον πνιγμό του, αποδόθηκε και ο θάνατος του 57χρονου εισαγγελέα Αντρέι Φομίν που χάθηκε ενώ κολυμπούσε στον ποταμό Βόλγα.
Ομοίως από αδιευκρίνιστα αίτια πέθαναν ξαφνικά, στο διαμέρισμά της η 44χρονη διάδοχος του Ρώσου ολιγάρχη Βασίλι Μποχκάρεφ, Ναταλία Μποχκάρεβα, στο γραφείο του ο 40χρονος δισεκατομμυριούχος της Citadel, Άντον Τσερέπνικοφ και στο γκαράζ του σπιτιού του στην Αγγλία, ο Ρώσος επιχειρηματίας Μιχαήλ Γουότφορντ.
Αν οι παραπάνω ξαφνικοί θάνατοι από αδιευκρίνιστα αίτια φαίνονται παράξενοι, υπάρχουν και άλλοι, ακόμα πιο ανεξήγητοι. Για παράδειγμα, δεν μπορεί να εξηγήσει κανείς πώς πέθαναν ταυτόχρονα από αδιευκρίνιστα αίτια ο CEO και ιδιοκτήτης της Mestorm, Βασίλι Μελνίκοφ μαζί με τη σύζυγο και τα δυο παιδιά τους στο σπίτι τους, στη Ρωσία. Σατανική ομοιότητα με τον προηγούμενο, είχε ο θάνατος του Βλάντισλαφ Ανάγιεφ, πρώην αντιπροέδρου της Gazprombank που βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του με τα πτώματα της συζύγου και της 13χρονης κόρης τους δίπλα του. Στην περίπτωση του πρώην αντιπροέδρου της Novatek, Σεργκέι Προτοσένια, ο 55χρονος βρέθηκε κρεμασμένος στο σπίτι του, στην Ισπανία, ενώ η σύζυγος και η κόρη του βρέθηκαν νεκρές στα κρεβάτια τους με τραύματα από τσεκούρι και μαχαίρι.
Παράξενος ήταν και ο θάνατος του διευθυντή των Roscosmos, Sukhoi Lukoil, Bank Menatep και Russdragmet, Ντμίντρι Παβόκτσκα, ο οποίος κάηκε ζωντανός όταν αποκοιμήθηκε με αναμμένο τσιγάρο. Από τον οδηγό ενός αυτοκινήτου που τον παρέσυρε και τον εγκατέλειψε έχασε τη ζωή του ο πρώην πρόεδρος της Κυβέρνησης του Νταγεκστάν, Μαγομέντ Αμπντουλάεφ, ενώ ο κορυφαίος πρώην διπλωμάτης Αλεξάντερ Νικολάεφ ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου έξω από το σπίτι του.
Σε αυτοκτονία έχουν αποδοθεί οι θάνατοι του δημιουργού της σοβιετικής βόμβας υδρογόνου RDS37 Γκριγκόρι Κλινίσοφ, του πρώην επικεφαλής της αστυνομίας, στρατηγού Βλαντιμίρ Μακάροφ (ο οποίος είχε μόλις αποπεμφθεί από τον Πούτιν) και του γενικού διευθυντή της Yakutskenergo, Ιγκόρ Σκούρκο (αυτοκτόνησε στο κελί που κρατείτο).
Ξαφνικοί θάνατοι, αλλά… παλιότεροι
Αυτή η «επιδημία» ξαφνικών θανάτων Ρώσων αξιωματούχων, πολιτικών και επικριτών του Κρεμλίνου υπό περίεργες συνθήκες δεν έχει προκύψει από τότε που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, αλλά έχει ενταθεί. Γιατί στη χώρα, δεν είναι ακριβώς ασυνήθιστο αυτό το φαινόμενο, τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Στις 17 Απριλίου του 2003, ο βετεράνος πολιτικός και επικεφαλής του κόμματος «Ελεύθερη Ρωσία», Σεργκέι Γιουσένκοφ, πυροβολήθηκε έξω από το σπίτι του, στη Μόσχα. Ο Γιουσένκοf πίεζε να ξεκινήσει ομοσπονδιακή έρευνα για την εμπλοκή της μυστικής υπηρεσίας της Ρωσίας, FSB, σε μια σειρά βομβιστικών επιθέσεων που κόστισαν τη ζωή σε 300 ανθρώπους, το 1999 και «χρεώθηκαν» από τη Μόσχα σε Τσετσένους αυτονομιστές- κάτι που υπήρξε η αφορμή για να ξεκινήσει ο δεύτερος πόλεμος της Τσετσενίας.
Τρία χρόνια αργότερα, στις 7 Οκτωβρίου 2006, η διάσημη (και για την έρευνά της στις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τσετσενία) δημοσιογράφος Άννα Πολιτκόφσκαγια, εκτελέστηκε με μια σφαίρα στο κεφάλι, μέσα στο διαμέρισμά της, στη Μόσχα. Για τη δολοφονία της καταδικάστηκαν πέντε άτομα, όμως οι συγγενείς και οι συνεργάτες της καταγγέλλουν ότι οι πραγματικοί αυτουργοί δεν θα συλληφθούν ποτέ, επειδή θα καταδείξουν σχέση με την κυβέρνηση Πούτιν.
Έναν μήνα αργότερα, στις 23 Νοεμβρίου της ίδια χρονιάς, θα γινόταν μια δολοφονία Ρώσου αξιωματούχου που θα έφερνε το Κρεμλίνο σε ευθεία αντιπαράθεση με την Ευρώπη: ο πρώην μυστικός πράκτορας Αλεξάντρ Λιτβινένκο, ο οποίος είχε διαφύγει στη Βρετανία το 2000 αφού κατηγόρησε την FSB ότι οργάνωσε τη δολοφονία του ολιγάρχη Μπόρις Μπερεζόφσκι και ότι οργάνωσε τρομοκρατικές επιθέσεις που θα χρησιμοποιούνταν ως αφορμή για εισβολή στην Τσετσενία, πέθανε στο Λονδίνο. Δηλητηριάστηκε πίνοντας τσάι με τον ραδιενεργό παράγοντα πολώνιο-210 και, παρά την οργή του Λονδίνου για τη δολοφονία στο έδαφός του, το Κρεμλίνο δεν αποδέχθηκε ποτέ ότι είχε οποιαδήποτε σχέση με τη θανάτωσή του. Το φονικό τσάι, όπως απέδειξε η έρευνα, ο Λιτβινένκο το είχε πιει με δύο συμπατριώτες του, τον Αντρέι Λουγκοβόι και τον Ντμίτρι Κοφτούν, τους οποίους η Μόσχα αρνήθηκε να εκδώσει.
Στις 16 Ιουλίου 2009, το άψυχο σώμα της ακτιβίστριας Ναταλία Εστεμίροβα βρέθηκε στην Ινγκουσέτια. Η Εστεμίροβα, η οποία μαχόταν για τα ανθρώπινα δικαιώματα και ερευνούσε την εμπλοκή τοπικών αξιωματούχων σε υποθέσεις απαγωγών και δολοφονιών, απήχθη από το σπίτι της, στο Γκρόζνι της Τσετσενίας και δολοφονήθηκε με πυροβολισμούς.
Λίγους μήνες αργότερα, στις 16 Νοεμβρίου, ο δικηγόρος Σεργκέι Μανίτσκι, ο οποίος είχε δώσει στοιχεία για την εμπλοκή Ρώσων αξιωματούχων σε απάτη ύψους 230 εκατ. δολαρίων, πέθανε στη φυλακή. Έπασχε από παγκρεατίτιδα και δεν του επιτράπηκε η πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ενώ λίγο πριν πεθάνει με φρικτούς πόνους, είχε ξυλοκοπηθεί άγρια.
Στις 27 Φεβρουαρίου 2015, ο πρώην τοπικός κυβερνήτης και αν. πρωθυπουργός Μπόρις Νέμτσοφ, έπεσε θύμα μαφιόζικης εκτέλεσης σε μια γέφυρα κοντά στο Κρεμλίνο. Ο 55χρονος, ήταν ένα από τα ανερχόμενα αστέρια της ρωσικής πολιτικής σκηνής στα 90s και ο πιο σκληρός επικριτής του Πούτιν. Αυτός ήταν άλλωστε που οργάνωσε και ηγείτο των διαμαρτυριών για τις ρωσικές εκλογές του 2012 και ήταν σκληρός επικριτής της επιθετικότητας της Ρωσίας προς την Ουκρανία, το 2014.
Η λίστα των ξαφνικών, ανεξήγητων και μη θανάτων των «ενοχλητικών» για το Κρεμλίνο Ρώσων, είναι μεγάλη. Μεγαλύτερο, ωστόσο, είναι το ερώτημα που πλανάται στη Ρωσία και όχι μόνο: Ποιος θα είναι ο επόμενος;
