Είναι υποτίθεται παππάς. Βρίζει χυδαία. Βωμολοχεί σαν μεθυσμένος σε χαμαιτυπείο. Απειλεί. Ας τον χαίρεται η Μητρόπολη Θεσσαλονίκης στην οποία ανήκει. Ας τον χαίρεται και η Εκκλησία της Ελλάδος ή οποία τον ανέχεται.
Ας μας εξηγήσει ωστόσο ο Αρχιεπίσκοπος, στη βάση ποιας εκκλησιαστικής κανονικότητας ένας τέτοιος ιερωμένος μπορεί να εκθέτει με προκλητική χυδαιότητα και ατιμωρητί το συλλογικό θρησκευτικό αίσθημα;
