Σήμερα η μέρα απαιτεί έρωτα παντού! Σήμερα είναι η μέρα που τα μαγαζία είναι στολισμένα και γύρω κυκλοφορούν ζευγαράκια με πιασμένα χέρια! Ο έρωτας γεμίζει τους δρόμους όλων των πόλεων σε όλο τον κόσμο!
Μια μέρα συγκεντρώθηκαν σε κάποιο μέρος της γης όλα τα συναισθήματα και οι αξίες του ανθρώπου. Η τρέλα αφού συστήθηκε 3 φορές στην ανία της πρότεινε να παίξουν κρυφό. Το ενδιαφέρον σήκωσε το φρύδι και περίμενε να ακουσει, ενω η περιέργεια χωρίς να μπορεί να κρατηθεί ρώτησε “τι είναι κρυφό”. Ο ενθουσιασμός άρχισε να χορεύει παρέα με την ευφορία και η χαρά άρχισε να πηδάει πάνω κάτω για να καταφέρει να πείσει το δίλλημα και την απάθεια(την οποία δεν την ενδιέφερε ποτέ τίποτα) να παίξουν κ αυτοί, αλλά υπήρχαν πολλοί που δεν ήθελαν να παίξουν.
Η αλήθεια δεν ήθελε να παίξει γιατί ήξερε ότι ούτος η άλλως κάποια στιγμή θα την αποκάλυπταν. Η υπεροψία έβρισκε το παιχνίδι χαζό και η δειλία δεν ήθελε να ρισκάρει. “Ένα, δυο, τρία”, άρχισε να μετράει η τρέλα. Η πρώτη που κρύφτηκε ήταν η τεμπελιά, μιας και βαριόταν κρύφτηκε στον πρώτο βράχο που συνάντησε. Η πίστη πέταξε στους ουρανούς. Η ζήλεια κρύφτηκε στη σκιά του θριάμβου ο οποίος με τη δύναμη του κατάφερε να σκαρφαλώσει στο πιο ψηλό δέντρο.
Η γενναιοδωρία δεν μπορούσε να κρυφτεί γιατί κάθε μέρος που έβρισκε της φαινόταν υπέροχο για να κρυφτεί κάποιος άλλος φίλος της, οπότε το άφηνε ελεύθερο και έτσι η γενναιοδωρία κρύφτηκε σε μια ηλιαχτίδα. Ο εγωισμός αντιθέτως βρήκε κατευθείαν κρυψώνα ένα καλά κρυμμένο και βολικό μέρος μόνο γι αυτόν. το ψέμα πήγε και κρύφτηκε στον πάτο του ωκεανού. Το πάθος και ο πόθος κρυφτήκαν μέσα σε ένα ηφαίστειο.
Ο έρωτας δεν είχε βρει ακόμη που να κρυφτεί. Έβρισκε όλες τις κρυψώνες πιασμένες, ώσπου βρήκε ένα θάλαμο από τριαντάφυλλα και κρύφτηκε εκεί. “1000” μέτρησε η τρέλα και άρχισε να ψάχνει. Την πρώτη που βρήκε ήταν η τεμπελιά αφού δεν είχε κρυφτεί και πολύ μακριά. Μετά βρήκε την πίστη που μιλούσε στον ουρανό με το θεό για θεολογία.
Ένιωσε το ρυθμό του πόθου και του πάθους στο βάθος του ηφαιστείου, και αφού βρήκε τη ζήλια δεν ήταν καθόλου δύσκολο να βρει και τον θρίαμβο. Βρήκε πολύ εύκολα το δίλλημα γιατί ακόμη δεν είχε αποφασίσει που θα κρυφτεί. Σιγά σιγά τους βρήκε όλους, εκτός από τον έρωτα.
Η τρέλα έψαξε παντού, πίσω από κάθε δέντρο, κάτω από κάθε πέτρα, σε κάθε κορυφή βουνού, μα τίποτα, όταν ήταν σχεδόν έτοιμη να τα παρατήσει βρήκε ένα θάμνο από τριαντάφυλλα και άρχισε να τον κουνάει νευρικά ώσπου άκουσε ένα βογκητό πόνου.
Ήταν ο έρωτας που τα αγκάθια απ τα τριαντάφυλλα του είχαν πληγώσει τα μάτια τρέλα δεν ήξερε πως να απολογηθεί ,έκλαιγε, ζητούσε συγγνώμη και στο τέλος υποσχέθηκε να γίνει ο οδηγός του έρωτα κι έτσι από τότε ο έρωτας είναι πάντα τυφλός, και η τρέλα πάντα τον συνοδεύει….
