Να σου πω εγώ για τρίχες ….. κυρία Λατινοπούλου μου.
Που πριν μερικά χρόνια δεν είχα καθόλου!
Τις αγαπώ τις τρίχες μου.Ακόμα και εκείνες τις ενοχλητικές στο μουστάκι και στο πηγούνι, είναι σημάδι ότι πολέμησα και βγήκα νικήτρια δυνατή.
Μαζί με τις ραγάδες μου από τα φουσκώματα της κορτιζόνης ,τις τομές από το χειρουργείο και τις βιοψίες ,τις χημειοθεραπείες και τις ακτινοβολίες μου, την κυτταρίτιδα μου από την αναγκαστική απομόνωση στο σπίτι, είναι τα παράσημα μου από τον δικό μου πόλεμο.
Και να σας πω και κάτι άλλο;
Εγώ την συμπονώ την Λατινοπούλου.Ζει σε τέτοια ουτοπία που αν κάποια στιγμή η ζωή της φέρει ένα χαστούκι θα της έρθουν τα πάνω κάτω.Εγώ θα της ευχηθώ καλή καρδιά και ΥΓΕΙΑ.
Μακάρι τα προβλήματα μας να είναι οι τρίχες ,η κυτταρίτιδα και οι ραγάδες!
