Τα χρήματα προήλθαν «από το αίμα του πατέρα μου» που έπεσε νεκρός σε μάχη στο Τεπελένι το 1941, εξήγησε η κυρία Μαρία
«Νομίζω ότι θα τον φέρουν από μέσα» είπε εμφανώς συγκινημένη η κυρία Μαρία στη θέα του ονόματος του παιδιού της στην πόρτα του ασθενοφόρου.
Όπως εξήγησε τα χρήματα για τη δωρεά προήλθαν «από το αίμα του πατέρα μου, ο οποίος πέθανε στην τελευταία μάχη τον Φεβρουάριο του 1941 στο Τεπελένι προσπαθώντας να γλιτώσει άλλο πατριώτη».
Τότε το ελληνικό κράτος έδωσε 15 στρέμματα στην οικογένεια αλλά, όπως εξήγησε η κυρία Μαρία «δεν τα πειράξαμε, το θεωρήσαμε ιεροσυλία». Όταν, όμως, έγινε αναγκαστική απαλλοτριώση για την κατασκευή αυτοκινητόδρομου η κυρία Μαρία πλήρωσε τους δικηγόρους «και τα υπόλοιπα χρήματα τα άφησα στην τράπεζα».
Με αφορμή τη δωρεά είπε «και ένα άτομο να προλάβουμε, φτάνει» προσθέτοντας το ευχαριστώ της στους γιατρούς και στη Θεσσαλονίκη και στην Κατερίνη που, όπως είπε, «ήταν τρομεροί και μου φέρθηκαν με τον καλύτερο τρόπο».
Τα χρήματα προήλθαν «από το αίμα του πατέρα μου» που έπεσε νεκρός σε μάχη στο Τεπελένι το 1941, εξήγησε η κυρία Μαρία
«Νομίζω ότι θα τον φέρουν από μέσα» είπε εμφανώς συγκινημένη η κυρία Μαρία στη θέα του ονόματος του παιδιού της στην πόρτα του ασθενοφόρου.
Όπως εξήγησε τα χρήματα για τη δωρεά προήλθαν «από το αίμα του πατέρα μου, ο οποίος πέθανε στην τελευταία μάχη τον Φεβρουάριο του 1941 στο Τεπελένι προσπαθώντας να γλιτώσει άλλο πατριώτη».
Τότε το ελληνικό κράτος έδωσε 15 στρέμματα στην οικογένεια αλλά, όπως εξήγησε η κυρία Μαρία «δεν τα πειράξαμε, το θεωρήσαμε ιεροσυλία». Όταν, όμως, έγινε αναγκαστική απαλλοτριώση για την κατασκευή αυτοκινητόδρομου η κυρία Μαρία πλήρωσε τους δικηγόρους «και τα υπόλοιπα χρήματα τα άφησα στην τράπεζα».
Με αφορμή τη δωρεά είπε «και ένα άτομο να προλάβουμε, φτάνει» προσθέτοντας το ευχαριστώ της στους γιατρούς και στη Θεσσαλονίκη και στην Κατερίνη που, όπως είπε, «ήταν τρομεροί και μου φέρθηκαν με τον καλύτερο τρόπο».
