Ο Κώστας Καραμανλής πήγε στην Παλιά Βουλή για να συμμετέχει στην εκδήλωση που διοργανώθηκε προς τιμήν της Άννας Ψαρούδα – Μπενάκη, της πρώτης γυναίκας προέδρου της ελληνικής Βουλής.
Επίσης, πέρα από τον πρώην πρωθυπουργό, το «παρών» έδωσε πλήθος «γαλάζιων» στελεχών, όπως ο Βασίλης Κικίλιας, Κωστής Χατζηδάκης και Έλενα Ράπτη. Μάλιστα, ο Κώστας Καραμανλής έφτασε στην Παλιά Βουλή συνοδευόμενος από την κόρη του.
Η εκδήλωση διοργανώθηκε από την Παναθηναϊκή Οργάνωση Γυναικών, με κεντρικό ομιλητή τον Κώστα Καραμανλή, ο οποίος είχε προτείνει την κυρία Ψαρούδα – Μπενάκη για το ύπατο αξίωμα της Προέδρου της Βουλής το 2004.
Στην εκδήλωση μίλησαν επίσης ο πρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης, ο ακαδημαϊκός και πρώην βουλευτής της Ν.Δ. Θόδωρος Φορτσάκης, η πανεπιστημιακός Μερόπη Σπυροπούλου και η πρόεδρος της Παναθηναϊκής Οργανώσεως Γυναικών Μαρία Γιαννίρη.
«Παρών» και ο Αντώνης Σαμαράς
Στην εκδήλωση βρέθηκε και ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος αντάλλαξε μια θερμή χειραψία με τον Κώστα Καραμανλή.
Δείτε βίντεο:
Μάλιστα, μετά το πέρας της εκδήλωσης, οι δύο πρώην πρωθυπουργοί αντάλλαξαν έναν θερμό εναγκαλισμό, όπως κατέγραψε ο φωτογραφικός φακός.
Η ομιλία του Κώστα Καραμανλή
Ο πρώην πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, μιλώντας στην εκδήλωση έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην Άννα Ψαρούδα Μπενάκη.
Επίσης, σχολιάζοντας το έργο της ως η πρώτη γυναίκα πρόεδρος της Βουλής, τόνισε ότι σήμερα δοκιμάζεται έντονα η πολιτική ομαλότητα, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη, καθώς μεγάλο μέρος του λαού πιστεύει ότι προστατεύονται οι ισχυροί και πλήττονται οι αδύναμοι.
Ακολουθεί μέρος της ομιλίας του:
«Με μεγάλη χαρά βρίσκομαι σήμερα ανάμεσα σε διακεκριμένους επιστήμονες, ακαδημαϊκούς, παλαιότερους και νεότερους πολιτικούς, ενεργούς πολίτες, άνδρες και γυναίκες, που συνεργάστηκαν και στήριξαν με την εμπιστοσύνη τους για πολλές δεκαετίες την πρωταγωνίστρια της σημερινής εκδήλωσης, την Άννα Ψαρούδα Μπενάκη.
(…)
Στο κτίριο του πρώτου Κοινοβουλίου της χώρας τιμούμε την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων. Δεν είναι η μόνη πρωτιά της. Δεκαέξι χρόνια μετά την εκλογή της στην κορυφή του Κοινοβουλίου, η Άννα Ψαρούδα Μπενάκη κατέκτησε μια ακόμη ιστορική κορυφή, σπάζοντας για μια ακόμη φορά στερεότυπα και “άβατα” για τις γυναίκες στην Ελλάδα. Το 2020 εκλέγεται -πάλι η πρώτη γυναίκα- Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών. Είναι το επιστέγασμα μιας μακράς πορείας που χτίστηκε με επιμονή, με πίστη και αφοσίωση. Με εντιμότητα, ήθος και αρετή.
(…)
Με δύο λόγια: Δεν εκόσμησε απλώς τον θεσμό, του προσέδωσε πρόσθετο κύρος με την συμπεριφορά και το ήθος της.
Μία από τις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ αυτών που ασχολούνται ενεργά με τα κοινά είναι το κίνητρο που τους ωθεί στην πολιτική. Υπάρχουν αυτοί που τους σαγηνεύει η εξουσία, η δύναμη της επιβολής επί των άλλων, η ανάγκη για αναγνώριση και αποδοχή, ενίοτε δυστυχώς ακόμα και ο προσπορισμός υλικού οφέλους. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που θέλουν να προσφέρουν στον τόπο και τους συνανθρώπους τους, που δεν συμβιβάζονται στις αρχές τους, που θέτουν στην υπηρεσία του δημοσίου συμφέροντος τις ικανότητες, τις γνώσεις, την εμπειρία τους. Ίσως πάνω απ΄όλα το ενάρετο παράδειγμά τους. Σ’ αυτούς ανήκει και η Άννα. Αυτούς που πέρα από τις πραγματικές τους προσπάθειες και υπηρεσίες, η μεγαλύτερη συνεισφορά τους είναι το φωτεινό παράδειγμα. Το ότι με τον χαρακτήρα και την στάση τους διαψεύδουν την διογκούμενη αντίληψη απαξίωσης των πολιτικών και αποκαθιστούν την χαμένη λάμψη και το κύρος της πολιτικής.
Η ακαδημαϊκή της ιδιότητα ως καθηγήτρια του Ποινικού Δικαίου, η μακρά κοινοβουλευτική της διαδρομή, η θητεία της στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και βέβαια η Προεδρία της Βουλής, είχαν ως φυσικό επακόλουθο την ιδιαίτερη σημασία που απέδιδε στον σεβασμό των θεσμών και την απρόσκοπτη λειτουργία τους. Πρωτίστως του Κοινοβουλίου και της Δικαιοσύνης. Κατά την άποψή μου απολύτως ορθά. Διότι η πολιτική ομαλότητα, ιδιαίτερα η κοινοβουλευτική δημοκρατία, έχουν ως θεμελιώδες προαπαιτούμενο την εύρυθμη λειτουργία των θεσμών, την εμπέδωση κράτους δικαίου, την ουσιαστική ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης. Όταν αυτά αμφισβητούνται, όταν ένα πολύ μεγάλο τμήμα της κοινωνίας και μάλιστα διαρκώς διευρυνόμενο, πιστεύει ότι αυτά δεν ισχύουν, ότι οι ευαίσθητοι θεσμοί χειραγωγούνται, ότι το κοινοβούλιο υποβαθμίζεται, ότι οι κυβερνήσεις αγνοούν τις ανάγκες της και δεν καταλαβαίνουν τις αγωνίες της, ότι οι ισχυροί δεν ελέγχονται, ότι η αυστηρότητα του κράτους εξαντλείται επί των λιγότερο ευνοημένων πολιτών τότε έχουμε κρίση. Κρίση απαξίωσης, κρίση απονομιμοποίησης, κρίση αμφισβήτησης και απόρριψης του θεσμικού πλαισίου και του πολιτικού συστήματος. Τα φαινόμενα αυτά είναι υπαρκτά, δεν απέχουν από την κρατούσα σήμερα κοινωνική αντίληψη και διεθνώς και στην Ευρώπη και στην χώρα μας.
Η αποκατάσταση του σεβασμού και της εμπιστοσύνης των πολιτών απαιτεί εργώδη και τιτάνια προσπάθεια. Αν αποβεί ανέφικτη ή άκαρπη οδεύουμε προς μείζονα θεσμική κρίση. Αν υποτιμηθεί ή αγνοηθεί βαδίζουμε ολοταχώς σε πολιτική κρίση πρώτου μεγέθους. Σημειώνω, ότι η ιστορία μας διδάσκει ότι τέτοιου είδους κρίσεις, στην περίπτωση της Ελλάδας λόγω πρωτίστως γεωπολιτικών συνθηκών, συμπίπτουν σχεδόν πάντοτε με εθνικές κρίσεις.
Σε συνέντευξή της το 2007 η Άννα Ψαρούδα Μπενάκη εκμυστηρευόταν: “Αυτό που έχει σημασία είναι όταν φτάσει η ώρα της αποχώρησης να νιώθει κανείς ότι ήταν πάνω απ΄ όλα έντιμος απέναντι στον εαυτό του και σε αυτούς που τον εμπιστεύτηκαν. Και πιστεύω ότι όταν φτάσει η δική μου ώρα να αποχωρήσω από την ενεργό πολιτική αυτό θα το έχω επιτύχει”».
