Σχεδόν 20 μήνες μετά την εν ψυχρώ εκτέλεση του συζύγου της, Γιάννη Μακρή, από έναν πληρωμένο δολοφόνο, η Βικτώρια Καρύδα μιλάει στο Πρώτο Θέμα για τη δίκη που ξεκινάει σε λίγες μέρες.
«Περιμένω με ανυπομονησία το δικαστήριο. Έχω εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη. Δεν ξέρω πώς θα αντιδράσω όταν αντικρίσω τους δολοφόνους. Έχω σκεφτεί διάφορα. Δεν ξέρω αν βρω τη δύναμη να σταθώ όρθια μπροστά στους φονιάδες που στέρησαν από τα παιδιά μου τον πατέρα τους. Έχω ανάμεικτα συναισθήματα…» , λέει χαρακτηριστικά.
Όσο για το τι θα έλεγε τόσο στον δολοφόνο, όσο και στον συνεργό του, επισημαίνει: «Δεν θέλω να συνομιλήσω μαζί τους. Δεν έχω άλλωστε κάτι να τους πω. Μόνο ένα «γιατί» . Γιατί το έκαναν; Πώς μπόρεσαν να πάρουν μια ανθρώπινη ζωή; Να σκοτώσουν έναν άνθρωπο που είχε γυναίκα και παιδιά; Πώς μπορούν να κοιμούνται τα βράδια; Τα παιδιά μου κλαίνε και ζητούν τον πατέρα τους. Όπως επίσης, γιατί κρύβουν τον άνθρωπο που έδωσε την εντολή να σκοτώσουν τον άνθρωπό μου; Γιατί παραμένουν σκληροί και αμετανόητοι;» .
Αναφερόμενη στο πώς βιώνουν την απώλεια τα παιδιά της, εξομολογείται: «Επί 20 μήνες είμαι δίπλα τους. Προσπαθώ να απαλύνω τον πόνο τους και να βιώσουν αυτό τον χαμό όσο πιο ανώδυνα γίνεται. Όμως αυτό δεν είναι πάντα δυνατό. Είμαστε άνθρωποι και τα συναισθήματα είναι κάποιες φορές τόσο δυνατά που μας λυγίζουν. Τα παιδιά ζητάνε τον πατέρα τους. Πριν τρεις εβδομάδες η κόρη μου κάτι άκουσε ή κάτι είδε και έψαξε στο Google το όνομα του πατέρα της της. Αναζήτησε πληροφορίες για τον Γιάννη, είδε το βίντεο και έβαλε τα κλάματα. Ήρθε στο δωμάτιο μου και μου είπε: «Μαμά, ξέρουμε την αλήθεια. Είδαμε το βίντεο…» . Έχασα τα μυαλά μου. Βρήκα το κουράγιο και τους είπε ότι «τον μπαμπά τον σκότωσαν ληστές. Βγήκε έξω από το σπίτι και τον σκότωσαν» . Αυτό ξέρουν…» .
Τέλος, αποκαλύπτει αν σκέφτεται να φύγει από την Ελλάδα, εξηγώντας: «Ο σύζυγός μου ήταν ένας γνήσιος και υπερήφανος Έλληνας και πάντα ήθελε να ζήσει στην Ελλάδα, παρόλο που γεννήθηκε στην Αυστραλία. Ήθελε τα παιδιά του να μεγαλώσουν εδώ και να λάβουν την ελληνική παιδεία και κουλτούρα. Αυτή ήταν η επιθυμία του και θα τη σεβαστώ απόλυτα..» .
