Την παρακολουθώ τη σελίδα αυτή στο facebook, έχει 124.000 ακολούθους, πολλά πετυχημένα ποστ, χωρίς ύβρεις, χωρίς βία, με αγάπη για το ποδόσφαιρο, το ξένο ποδόσφαιρο, αλλά και το παλιό ελληνικό, με έναν ρομαντισμό.
Θέλησα να μάθω ποιοι είναι πίσω από αυτήν τη σελίδα, πόσα άτομα εργάζονται εκεί και είχα μία έκπληξη: είναι ένας και είναι καθηγητής! Με μια ιδιαίτερη προσωπική ιστορία. Τη σελίδα την τρέχει από ένα χωριό!
Όνομα και επίθετο παρακαλώ.
Κώστας Ραμπότας.
Ηλικία;
38 χρόνων.
Βλέπω 124.000 κόσμο να ακολουθεί τη σελίδα στο facebook. Από πότε την ανοίξατε;
Το 2014.
Πόσοι είστε που κάνετε τα ποστ καθημερινά;
Εγώ.
Μόνος σου;
Ναι.
Έλα ρε. Πώς σου ήρθε και πώς άρχισε όλο αυτό;
Πρώτα άρχισε ως ομάδα και αργότερα έγινε σελίδα. Όταν είδα ότι υπάρχει ανταπόκριση από τον κόσμο, εξελίχθηκε και έγινε βιβλίο, έγινε σάιτ, κάναμε ταξίδια για αγώνες, ούτε εγώ ο ίδιος δεν το περίμενα όλο αυτό. Ένας απλός λογαριασμός στο facebook με το όνομα Dieci.
Να πούμε για κόσμο που δεν ξέρει ιταλικά τι σημαίνει το Dieci;
Σημαίνει το Νο 10. Είναι ο αριθμός 10 στα ιταλικά.
Πώς σου ήρθε η ιδέα για τη σελίδα αυτή;
Στην αρχή το ονόμασα Il numero dieci. Το είχα πάρει ως ιδέα από την είσοδο του Τότι στο «Ολίμπικο» που φώναζε ο σπίκερ «Il numero dieci»! Είχα αγάπη σε «δεκάρια» όπως ο Μαραντόνα, ο Ρομπέρτο Μπάτζιο, ο Τότι. Είχα τρέλα στην εφηβεία μου με τη Ρόμα. Και γι’ αυτό η πρώτη φωτογραφία που έβαλα στο προφίλ του Dieci ήταν ο Τότι, καθώς και στο εξώφυλλο του βιβλίου. Μετά άλλαξα τη φωτογραφία και έβαλα του Μαραντόνα. Μέχρι σήμερα παραμένει η φωτογραφία του Μαραντόνα.
Πότε έκανες την αλλαγή της φωτογραφίας;
Το 2017.
Πριν πεθάνει, δηλαδή, ο Μαραντόνα, όταν ήταν στα πολύ κάτω του. Πριν ξαναγίνει «ρεύμα» και τον θυμηθεί ο κόσμος.
Ναι. Οι ιστορίες του Μαραντόνα ανέκαθεν με συγκινούσαν, ήταν πάντα αντιδραστικός εναντίον του κατεστημένου. Ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό από ό,τι βλέπουμε σήμερα, είχε κοινωνικό αντίκτυπο. Τη σελίδα δεν την έφτιαξα μετά τον θάνατό του, αλλά χρόνια πριν.
Νάπολι αγάπαγες;
Και Νάπολι αγάπαγα. Όταν έκανε το μπαμ με Λαβέτσι, Καβάνι, Χάμσικ άρχισα να την παρακολουθώ στενά.
Στη σελίδα σου έχεις ως εξώφυλλο όχι απλά Μαραντόνα αλλά να φοράει τη φανέλα της Νάπολι. Και επίσης φωτογραφία του γηπέδου της Νάπολι. Φέτος πώς τη βλέπεις αυτήν την ομάδα;
Είναι τρομερή. Ο Σπαλέτι είναι πολύ καλός προπονητής. Να είστε όμως συγκρατημένοι γιατί τον Φλεβάρη οι ομάδες του Σπαλέτι πέφτουν. Τα είχε κάνει και στη Ρόμα αυτά. Αν δεν πέσει τον Φλεβάρη, τότε η φετινή Νάπολι είναι για μεγάλα πράγματα.
Πότε γιγαντώθηκε η σελίδα; Έγινε κάτι που της έδωσε μεγάλη ώθηση;
Το 2016, όταν γύρισα από τη Γερμανία και έψαχνα για δουλειά, είχα πολύ ελεύθερο χρόνο. Ανέβαζα ποστ και είδα ότι γινόταν χαμός. Και με θέματα για το ξένο ποδόσφαιρο και με θέματα για το ελληνικό. Αλλά δεν προτίμησα τελικά θέματα για το ελληνικό ποδόσφαιρο διότι βρίζονταν μεταξύ τους στα σχόλια. Δεν μου άρεσε αυτό. Ενώ στα θέματα του ξένου ποδοσφαίρου είναι πιο καλό το κλίμα. Από Ελλάδα πλέον βάζω μόνο θέματα ρετρό. Τα ρετρό δεν προκαλούν ύβρεις. Τους παλιούς παίκτες τους σέβονται. Αποφεύγω θέματα επικαιρότητας από Ελλάδα γιατί αυτά πυροδοτούν μίση.
Τα ρετρό ελληνικού ποδοσφαίρου έχουν απήχηση; Κάποιοι νόμιζαν ότι δεν έχουν απήχηση. Ιδέα δεν είχαν για το πώς νιώθει ο κόσμος, μια ψυχρότητα για το σήμερα και μια νοσταλγία για το χθες.
Τα ρετρό θέματα από Ελλάδα έχουν πάρα πολλή απήχηση! Ακόμα και σε νέα παιδιά που δεν τα έχουν ζήσει καθόλου, παιδιά που δεν είχαν γεννηθεί τότε.
Πιο μεγάλη απήχηση ποια θέματα έχουν; Αξιοπερίεργες δηλώσεις ξένων ποδοσφαιριστών από το παρελθόν ή Ελλήνων;
Και τα δύο. Υπάρχει μεγάλη νοσταλγία για το παλιό ποδόσφαιρο γενικώς. Και για το παλιό ελληνικό και για το παλιό ξένο. Και όχι μόνο στις μεγάλες ομάδες αλλά και επαρχιακές ομάδες παλιές. Ο κόσμος διψάει.
Πού γεννήθηκες; Πού μεγάλωσες;
Στο Ράινμπεκ Δυτικής Γερμανίας.
Πού είναι αυτό;
40 λεπτά έξω από το Αμβούργο.
Έλληνες γονείς και οι δύο;
Ναι.
Καταγωγή;
Ροδολίβος Σερρών. Μετανάστες οι γονείς μου τη δεκαετία του ‘70.
Μέχρι πόσων χρόνων έζησες στη Γερμανία;
Γεννήθηκα στη Γερμανία το 1984, έκατσα έως 6 χρόνων εκεί, γύρισα για το Δημοτικό και το Γυμνάσιο με τον παππού και τη γιαγιά στο χωριό. Μετά επέστρεψα στο Αμβούργο, Λύκειο πήγα εκεί. 18 χρόνων ήρθα στη Θεσσαλονίκη για μία δεκαετία, για σπουδές και δουλειά.
Τι σπουδές και τι δουλειά;
Φιλοσοφική, Παιδαγωγικό, στο Αριστοτέλειο. Είμαι καθηγητής, κάνω μαθήματα.
Γερμανικά άπταιστα;
Μιλούσα πολύ καλά τα χρόνια που έπαιζα μπάλα και έπρεπε να συνεννοηθώ. Τώρα τα έχω ξεχάσει λίγο.
Πού έπαιζες μπάλα;
Σε μια ομάδα του Αμβούργου. Είχα δει όλα τα ματς που έδινε το Αμβούργο από κοντά γιατί η ομάδα μου ήταν αδελφοποιημένη με το Αμβούργο. Μας έδιναν εισιτήρια. Τα χρόνια που πήγαινα στο Λύκειο εκεί. Ήταν το καινούργιο γήπεδο που είχε φτιάξει το Αμβούργο και γινόταν χαμός.
Τι ομάδα είσαι από τις ελληνικές;
ΠΑΟΚ είμαι και ο μπαμπάς Ολυμπιακός. Τελείως αντίθετα (γελάει). Αλλά δεν το δείχνω στη σελίδα αυτό.
Πώς έγινες ΠΑΟΚ από μπαμπά Ολυμπιακό;
Ήταν το μπάσκετ τότε που ήταν στα πάνω του και με εντυπωσίαζε ο Μπάνε Πρέλεβιτς. Πλέον δεν βλέπω ιδιαίτερα μπάσκετ.
Πες μου για τα μίση στα σόσιαλ μίντια.
Εγώ σχόλια που βρίζουν τα σβήνω. Ό,τι προλαβαίνω και ό,τι πέφτει στην αντίληψή μου. Θέλω η σελίδα να λειτουργεί με ήρεμο τέμπο, προσπαθώ όσο μπορώ, αλλά δεν είναι πάντα εφικτό.
Πώς την τρέχεις μόνος σου τη σελίδα; Πόσες ώρες εργάζεσαι τη μέρα;
Πρέπει να είμαι γρήγορος. Ετοιμάζω θέματα από το βράδυ, τα ανεβάζω το πρωί και μετά μέσα στην ημέρα ετοιμάζω τα απογευματινά.
Πόσα θέματα την ημέρα περίπου ανεβάζεις;
Πέντε το πρωί και πέντε το απόγευμα, στόχος μου είναι να έχουν ποιότητα και να ιντριγκάρουν το κοινό, να διαβάσει ο κόσμος αλλά και να σχολιάσει. Κάποιες μέρες αν υπάρχει σημαντική επικαιρότητα μπορεί να αναρτώ και δώδεκα θέματα την ημέρα.
Έσοδα;
Τα πρώτα χρόνια δεν υπήρχαν καθόλου έσοδα, έψαχνα δουλειά, είχα πάει σε μαρμαράδικο, πουλούσα αβγά στο μεγάλο παζάρι στην Καβάλα. Έκανα και μαθήματα στα φιλολογικά.
Και συνέχιζες τη σελίδα όταν πούλαγες αβγά;
Ναι. Πήγαινα πολύ νωρίς στο παζάρι, πούλαγα τα αβγά, στις 11.30 έβαζα κάποιον στο πόδι μου και ανέβαζα τέσσερα θέματα που είχα ετοιμάσει από το βράδυ. Και ξαναγυρνούσα στο παζάρι.
Πού έμενες;
Στο χωριό μου, στον Ροδολίβο Σερρών.
Πόση ώρα απέχει το χωριό σου από την Καβάλα που πήγαινες για το παζάρι;
50 λεπτά να πάω και 50 λεπτά να γυρίσω. Έπρεπε να είμαι από τις 5 το πρωί στην Καβάλα για να στήσω τον πάγκο. Το παζάρι της Καβάλας είναι το μεγαλύτερο σε όλη την περιοχή από Καβάλα – Σέρρες – Δράμα.
Μπράβο, άξιος.
Ευχαριστώ. Κάνουμε αυτό που αγαπάμε.
Γάμος; Παιδιά;
Όχι, όχι.
Φταίει και η τρέλα με τη σελίδα γι’ αυτό; Σε απορρόφησε;
Στο χωριό είχα σχέση πολλών ετών, δεν προχώρησε. Ήταν η ηλικία τέτοια που ή παντρεύεσαι ή χωρίζεις. Δεν κρατάμε κανέναν άνθρωπο με το ζόρι. Περιμένω να αποκατασταθεί το επαγγελματικό πλήρως και είμαι έτοιμος για να δω πιο σοβαρά τα προσωπικά μου.
Τώρα πού μένεις;
Στο χωριό, στον Ροδολίβο.
Ωραία ιστορία, αυτός που τρέχει το Dieci με 124.000 ακολούθους, το τρέχει από ένα μικρό χωριό.
Προσπαθώ να ξεφεύγω από το λάπτοπ γιατί με ζαλίζει, με πιάνει πονοκέφαλος. Πηγαίνω συχνά στη Δράμα, στις Σέρρες, στην Καβάλα. Είμαι σε φάση που ξέρω ότι πρέπει να φύγω από το χωριό, να ανοιχτώ πιο έξω, σκέφτομαι τη Θεσσαλονίκη. Ίσως και την Αθήνα.
Λεφτά πώς βγαίνουν;
Για να βγάλω το πρώτο βιβλίο -το οποίο ευτυχώς έγινε μπεστ σέλερ- έπρεπε να πληρώσω από την τσέπη μου και ήταν δύσκολο… Δόξα τω Θεώ, πήγε πολύ καλά. Ήταν αυτοέκδοση, πλήρωσα εγώ για το βιβλίο. Μετά ήρθαν άλλες προτάσεις από χορηγούς και προτροπές να δω πιο επαγγελματικά αυτό που μου αρέσει να κάνω στη ζωή μου.
Έγινες και κομπιουτεράς;
Με την τεχνολογία δεν τα πάω καλά, έχω ένα άτομο που κάνει τον προγραμματισμό και τρέχει ηλεκτρονικά το σάιτ. Η σελίδα στο facebook είναι απλή τεχνολογικά, την τρέχω μόνος. Να σου πω κάτι που δεν σου το είπα πριν γιατί ντρεπόμουν, αλλά είναι αλήθεια: τα τελευταία τρία χρόνια η σελίδα Dieci στο facebook έχει κάθε μήνα πάνω από 1 εκατομμύριο κόσμο που την παρακολουθεί!
Πολύ μεγαλύτερη απήχηση η σελίδα στο facebook από το σάιτ, ε;
Ναι, εκεί υπάρχει δύναμη. Υπάρχει μια εμπιστοσύνη πλέον από τον κόσμο, υπάρχει ένα δέσιμο με τον κόσμο. Οι αριθμοί στο facebook είναι τρομεροί.
Από έντυπα τι έχεις κάνει;
Έχουν βγει τρία βιβλία σε έντυπη μορφή, δύο e-books σε ηλεκτρονική μορφή, υπήρχε και ένα περιοδικό με αφιερώματα σε Τζιοβάνι και Βαζέχα, για την καριέρα τους όχι μόνο στην Ελλάδα. Το πρώτο βιβλίο έγινε επανέκδοση σε έγχρωμη μορφή. Η πρώτη έκδοση ήταν ασπρόμαυρη. Και ενώ η πρώτη έκδοση είχε εξώφυλλο τον Τότι, η έγχρωμη επανέκδοση είχε εξώφυλλο τον Μαραντόνα. Ό,τι έγινε, δηλαδή, με τη σελίδα στο facebook.
Kανονίζεις εκδρομή στη Νάπολη;
Το κάναμε πέρσι και θα το ξανακάνουμε φέτος. Το σχεδιάζουμε για τον Απρίλιο. Οδική επτά μέρες, ακτοπλοϊκώς από Ηγουμενίτσα στο Μπάρι.
Ποιον βλέπεις να παίρνει το Τσάμπιονς Λιγκ;
Πάντα έχω στο μυαλό μου την Μπάγερν. Το έχει εξελίξει τόσο πολύ το ποδοσφαιρικό της σύστημα ως οργανισμός που πάντα θα είναι μέσα στα φαβορί. Και όταν λέω ότι το έχει εξελίξει, εννοώ τα πάντα. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι απαραίτητη και η ιατρική να είναι εξελιγμένη, η δυναμική, τα τρεξίματα και βέβαια η τεχνική. Στα φαβορί βάζω πάντα και αυτήν που έχει τα περισσότερα Τσάμπιονς Λιγκ, αυτήν που έχει τα διπλάσια από τον δεύτερο: τη Ρεάλ Μαδρίτης. Μακάρι να γίνει και κάποια έκπληξη, να δούμε μία ομάδα να χωθεί σφήνα με υποδεέστερο όνομα, όπως η Μπριζ, όπως η Νάπολι.
Ποιο είναι το όνειρό σου;
Κάτι που ήθελα πολύ να κάνω αλλά δεν είχα το μπάτζετ -έφτασα κοντά να το κάνω, αλλά δεν το κατάφερα- είναι να φτιάξω μία ταξιδιωτική ποδοσφαιρική εκπομπή. Να γυρνάω στα γήπεδα ανά τον κόσμο. Στο YouTube. Να μπλέκω την Ιστορία των ομάδων, τις παραδόσεις τους – και όλο αυτό θα το ξεκίναγα από την Κωνσταντινούπολη. Πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα το καταφέρω. Για έναρξη σκέφτομαι και το Αμβούργο που είναι η περιοχή μου, να δώσω το κλίμα μιας αναμέτρησης Αμβούργο – Ζανκτ Πάουλι. Παθιασμένο τοπικό ντέρμπι.
Ακροαριστεροί στη Ζανκτ Πάουλι, ε;
Ναι, πολύ.
Στο Αμβούργο; Αντίθετοι;
Στο Αμβούργο δεν θα έλεγα ότι είναι χρωματισμένοι πολιτικά. Υπάρχουν απ’ όλα.
Να σε ρωτήσω κάτι για το τέλος. Εσύ, ένας γερμανοαναθρεμμένος, πώς έδωσες ιταλικό όνομα στη σελίδα και πώς έβαλες παίκτες που δοξάστηκαν σε ιταλικούς συλλόγους;
Ήμουν πάντα ιταλόφιλος. Αγάπησα πολύ το ιταλικό ποδόσφαιρο. Είναι κοντά στην ελληνική κουλτούρα.
