«Αυτό που με απασχολούσε ήταν το να δώσω μια ξεκάθαρη απάντηση στον εαυτό μου, να καταλάβω γιατί μου συνέβη αυτό. Πλέον, κατέληξα στο ότι αν υπάρχει μια απάντηση για κάθε άνθρωπο που έχει βιώσει τον βιασμό σε οποιαδήποτε ηλικία, είναι ότι “δεν φταις εσύ, έτυχε να είσαι εσύ”».
Ο Φ. μεγάλωσε σε μια επαρχιακή πόλη της Βόρειας Ελλάδας. Όταν ήταν πέντε-έξι ετών κακοποιήθηκε σεξουαλικά από έναν άνδρα μέσης ηλικίας, έναν γείτονα, παντρεμένο, με παιδιά, που έπαιζαν καθημερινά μαζί του.
Οι μνήμες από τον βιασμό του δεν ήταν ξεκάθαρες μέχρι τα πρώτα ενήλικα χρόνια του, αφού όπως λέει ο ίδιος, «έβλεπα τη σκηνή στον ύπνο μου σαν παρατηρητής και όχι σαν να το βιώνω εγώ ο ίδιος.
Το ένιωθα ότι κάτι δεν πάει καλά. Όμως, όπως μου εξηγήθηκε αργότερα, δεν μπορούσα να διακρίνω σε εκείνη την ηλικία το λάθος. Πήγαινα σ’ αυτό το μαγαζί με τους γονείς μου, με τα παιδιά απ’ τη γειτονιά, και ένα παιδί όταν κακοποιείται από κάποιον που γνωρίζει ή που έχει δει να συναναστρέφονται οι γονείς του, δεν καταλαβαίνει ακριβώς τι έχει συμβεί ή πιστεύει πως το φαντάστηκε για να μη βιώσει τον ψυχικό πόνο που βίωσε.
Είχα ήδη ζητήσει ψυχολογική υποστήριξη για να ξεπεράσω άλλα πράγματα, όταν άρχισα να καταλαβαίνω τι μου είχε συμβεί και άργησα αρκετά να το εξομολογηθώ στον ψυχοθεραπευτή μου γιατί δεν ήμουν σίγουρος αν το είχα βιώσει. Κάποια στιγμή ρώτησα τη μητέρα μου αν της είχα αναφέρει κάτι τότε και μου απάντησε «παιδί ήσουν, δεν ήξερες τι έλεγες», γεγονός που με έκανε να καταλάβω πως δεν ήταν απλά κάτι που υπήρχε στη φαντασία μου και πως σαν παιδί είχα προσπαθήσει να μιλήσω.
Σταδιακά θυμήθηκα πως αυτό δεν συνέβη μόνο μια φορά, αλλά πάνω από τρεις. Δεν μπορώ να γνωρίζω δηλαδή πόσες φορές έγινε. Μπορεί και παραπάνω».
Ο Φ. κατάλαβε ότι εκείνο το θολό όνειρο με την κακοποίησή του ήταν μια αληθινή μνήμη που έμενε στο υποσυνείδητό του, μέχρι που ζήτησε ψυχολογική υποστήριξη για να ξεπεράσει ένα άλλο γεγονός που τον τραυμάτισε όπως λέει με παρόμοιο τρόπο. Είχε φύγει από την επαρχιακή πόλη στην οποία μεγάλωσε, ήρθε στην Αθήνα για σπουδές, συμφιλιώθηκε με τη σεξουαλικότητά του και έκανε την πρώτη του σχέση με έναν λίγο μεγαλύτερο άνδρα.
Έμειναν μαζί σχεδόν αμέσως και ένα βράδυ ο σύντροφός του τον βίασε.
Ο ίδιος δεν κατάλαβε τι ακριβώς συνέβη διότι για εκείνον ξεκίνησε απλώς σαν ένα βράδυ χωρίς ιδιαίτερη ερωτική διάθεση, ενώ ο σύντροφός του τον έκανε εκ των υστέρων να αισθανθεί πως ήταν υποχρεωμένος να έρθουν σε επαφή: «Πήγαμε στο σπίτι του, είχαμε πιει αρκετά και δεν ένιωθα πολύ καλά. Έπεσα να ξαπλώσω, εκείνος ήρθε από πάνω μου και τότε του είπα ότι θέλω να κοιμηθώ γιατί είχα πιει αρκετά και ήμουν κουρασμένος. Το μόνο που μου είπε ήταν “δεν κατάλαβες καλά”. Μου έπιασε τα χέρια και τα πίεσε στην πλάτη μου σε βαθμό που δεν μπορούσα καλά-καλά να αναπνεύσω και με το άλλο χέρι πίεζε το κεφάλι μου στο μαξιλάρι για να μη φωνάξω. Όταν όλα τελείωσαν έκανε σαν να μη συμβαίνει τίποτα».
vice
