Ποιος μπορεί να είναι ο ορισμός του καλού σεξ; Μήπως εκείνος που μπορεί κι απαντάει στους αλλεπάλληλος οργασμούς; Εκείνος του «δε σε ξέρω, δε με ξέρεις»; Εκείνος που μπορεί και βρίσκει τη χημεία ανάμεσα σε δύο κορμιά κάνοντάς τα ένα; Ή μήπως όχι;
Και στην τελική, ποια είναι η ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στο σεξ που κάνουν δύο ερωτευμένοι, δύο τελείως άγνωστοι ή ακόμα και δύο φίλοι; Περίεργες σκέψεις. Και σίγουρα απαντήσεις δεν υπάρχουν. Κι αν υπάρχουν, θα χρειαστεί να περάσουν αρκετός καιρός μέχρι να βγάλεις τα συμπεράσματά σου. Αν αφήσουμε όλα τα προηγούμενα –που πιθανόν να ‘ναι εμπειρίες ή απωθημένα και συνήθως απαντούν σε κάτι άγριο, προκειμένου να ηρεμήσουν εκείνες τις καύλες– κι ας εστιάσουμε σ’ εκείνο που έρχεται να δώσει νόημα στο κρεβάτι σου, στο κορμί και στο κεφάλι σου, όταν αυτό είναι ερωτευμένο. Να εστιάσουμε στην ηδονή που σου προσφέρει το «αγγίζω» από κάποιον που πραγματικά γουστάρει. Από κάποιον καταφέρνει, πρώτα εγκεφαλικά, να τελειώνει την ηδονή μέσα στο κεφάλι σου κι έπειτα στο κορμί σου.
Δεν είναι εύκολα συναισθήματα. Θέλει χρόνο να εξερευνήσεις της ερωτογενείς ζώνες κάποιου. Θέλει χρόνο να βρεις εκείνα τα σημεία που θα μπορούν να ανατριχιάσουν και να προκαλέσουν φωνές απ’ ευχαρίστηση. Φαντάσου απλά εκείνο το τρέμουλο, που προκαλείται από κάποιον που σε σκοτώνει γλυκά και μ’ ευγένεια, ξεκινώντας απ’ ένα ψιθύρισμα στο αφτί, μέχρι το δάγκωμά του. Έτσι όπως γλυκά μπορεί να δαγκώσει και το λαιμό, για να συνεχίσει μ’ ένα φιλί στο στήθος, μ’ ένα φιλί στον αφαλό κι έπειτα στην κοιλιά. Ακόμα και μ’ ένα φιλί ανάμεσα στους μηρούς.
Να αισθάνεσαι το δέρμα να ανατριχιάζει στο στόμα σου. Να αισθάνεσαι δύο χέρια να χαϊδεύουν το κεφάλι σου και τους ώμους σου ενώ εσύ εξερευνάς εκείνα τα απόκρυφα μέρη, που όμως είναι δικά σου.
Κι αν νομίζεις ότι όλο αυτό αποτελεί ακόμα ένα στάδιο του σεξ, εκείνο των προκαταρκτικών, κάνεις λάθος. Αποτελεί εκείνη τη μοναδική ευκαιρία που σου δίνεται μέσα απ’ την τρυφερότητα να αποκτήσεις την οικειότητα που χρειάζεται για να μάθεις τον άλλον.
Εκείνη την επικοινωνία που χρειάζεται το σώμα σου προκειμένου ν’ ανταποκριθεί. Κι όταν λέμε ν’ ανταποκριθεί, εννοούμε φυσικά πυραυλικές καταστάσεις που μόνο συγκεκριμένα σημεία του σώματός σου μπορούν να το μαρτυρήσουν. Κι αυτό προκαλεί ακόμα μεγαλύτερο ερεθισμό.
Γιατί το «αγγίζω» κι «αισθάνομαι», σε σημεία που λίγοι μπορούν να δουν, μπορεί και σπάει κάθε συστολή. Γιατί δεν είναι ωμό. Γιατί δεν υπάρχει εγωισμός κι ο παράγοντας της αυτό-ικανοποίησης και μόνο. Υπάρχει κι ο παράγοντας να ευχαριστήσω εσένα κι εμένα.
Κι αν αυτό δεν είναι κομμάτι ενός ερωτευμένου, τότε τι είναι; Μήπως εκείνο το οποίο έρχεται να δέσει τη σκέψη με τα λόγια; Εκείνη τη στιγμή που μπορείς να ζητήσεις αυτό που πραγματικά θέλεις ή δε θέλεις; Ανάμεσα στο γρήγορο και στο πιο αργό; Ανάμεσα στο παθιασμένο, το ερωτικό ή το άγριο; Ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα;
Μάλλον ναι. Γιατί όσο κι αν χοροπηδάει το κορμάκι σου, το μυαλουδάκι σου πηδάει εκείνη την ώρα. Και μη γελάς. Γιατί αν περιμένεις να δεις αν ταιριάζεις στο σεξ για να καταλήξεις στο αν είσαι ερωτευμένος, μάλλον θα παλεύεις για ώρα να βάλεις σε μια σειρά τα χέρια και τα πόδια σου. Κι αν είσαι πάλι απ’ εκείνες τις περιπτώσεις που δεν πιστεύουν στους έρωτες και το πεντάλεπτο αποτελεί ένα απ’ τα φόρτε σου, κοίτα να το απολαμβάνεις.
Γιατί ένα καλό σεξ η αλήθεια είναι ότι δεν έχει χρόνο. Γιατί αν ένα καλό σεξ έχει συστατικά κι απαντήσεις, που δεν μπορείς να ξέρεις αν θα βρεις ως ερωτευμένος, μπορεί να είναι κάπου στη μέση της εθνικής. Κάπου ανάμεσα στους βράχους. Κάπου ανάμεσα σε αγκαλιές και χάδια. Μπορεί να είναι η αρχή απ’ ένα βλέμμα, απ’ ένα άγγιγμα στο πόδι την ώρα που οδηγείς, την ώρα που πίνεις τον καφέ σου.
Μπορεί να είναι οπουδήποτε και οποτεδήποτε, αρκεί να υπάρχουν τα κατάλληλα μηνύματα. Και φυσικά οι κατάλληλες προϋποθέσεις. Εκείνες που είναι ικανές να σου χαρίσουν τους καλύτερους οργασμούς σου.
Επομένως το συμπέρασμα δικό σου. Ατμόσφαιρα ερωτευμένων ή όχι, το αποτέλεσμα μετράει. Κι όχι εκείνο της κατανόησης, που σε παίρνει ο ύπνος ή θέλεις χάδια μετά την κορύφωσή σου.
