Όποιος έχει νοσήσει ή επισκεφθεί συγγενικό πρόσωπο τα ξέρει. Τα έχει δει. Στην αρχή με ένα βλέμμα άγριο. Σαν να αντιμετωπίζει κάτι ανήθικο που έρχεται να υπενθυμίσει ότι η πραγματικότητά του έχει διαταραχτεί από κάποια κύτταρα. Στη συνέχεια με ένα βλέμμα συμπάθειας προς το άδειο του κεφάλι που αναζητεί πάλι το χάιδεμα μαλλιών.
Εκεί απέναντι από το Θεαγένειο. Και πιο πάνω, στη Μακεδονίας. Πελάτες μπαίνουν και βγαίνουν.
Ο καρκίνος, άλλωστε, δεν γνωρίζει από κρίση και λουκέτα. Μόνο από αυξημένους τζίρους και κάθετες εκπτώσεις. Σε χαμόγελα και στιγμές. «Η τρίχα για τον άνθρωπο είναι ψυχοφάρμακο. Θέλει να του δώσει την πεποίθηση ότι επιστρέφει στην πρότερη υγιή κατάσταση, όπου όλα ήταν στη θέση τους. Ακόμα και τα μαλλιά του. Για αυτό οι περισσότεροι τις φορούν σαν καπέλα και τις πιέζουν στο κεφάλι τους. Δεν θέλουν να φύγει ξανά η βεβαιότητα.
Οι πιο πολλοί κοιτούν στη βιτρίνα και μπαίνουν διστακτικά. Αν δουν ότι υπάρχει κόσμος ήδη μέσα θα κάνουν πως ρωτούν για κάτι άλλο, θα ντραπούν.
Πριν από λίγες ημέρες ήρθαν στο κατάστημα δύο γυναίκες. Μητέρα και κόρη. Η μητέρα γύρω στα 70, η κόρη στα 45. Πλησίασαν στον πάγκο και μου ζήτησαν πληροφορίες για τις τιμές.
Εξέτασαν ερευνητικά τον χώρο και η καθεμιά διάλεξε από κάτι διαφορετικό. Η μία πιο κλασική περούκα, η άλλη πιο μοντέρνα. Έχει ξανατύχει μία μόνο φορά να έρθει μητέρα με παιδί και να έχουν νοσήσει το ίδιο διάστημα. Αυτή να ψάχνει στον χώρο με τις περούκες για μεγάλους και το παιδί να κοιτάει την ίδια ώρα μπαντάνες».
Η ευγενική Βάλια βρίσκεται απέναντι από το Θεαγένειο τα τελευταία 14 χρόνια. «Δεν μπορεί κανείς να καταλάβει πόσο δύσκολο είναι το επάγγελμά μας. Συναντούμε τους ανθρώπους σε μία από τις δύσκολες περιόδους της ζωής τους. Στη χειρότερη φάση της ασθένειας. Χρόνο με τον χρόνο οι περιπτώσεις αυξάνονται. Δεν έρχονται μόνο ασθενείς από τη Θεσσαλονίκη αλλά και από τις γύρω περιοχές. Έχουμε πάρα πολλούς πελάτες από Σέρρες, Πτολεμαΐδα και Κοζάνη.
Το πρόβλημα σε αυτές τις περιοχές φαίνεται πως είναι μεγάλο. Και ο αγώνας δύσκολος.
Προχθές μπήκε μία κυρία. Αρρώστησε στον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης της. Μπήκε μέσα και ζήτησε μία περούκα. Μου μίλησε για το δώρο που περιμένει σε λίγους μήνες και για τον δεύτερο ξαφνικό επισκέπτη του κορμιού της.
Διαβάστε τη συνέχεια στο lifo.gr
