Η μαζική συγκέντρωση πληθυσμού στην Αττική δεν αφήνει περιθώρια για πραγματικά ερημικές ακτές, όμως πέντε νησίδες παραμένουν οάσεις για λίγους
Η πρόσφατη δημοσίευση των αποτελεσμάτων της απογραφής του 2021 κατέδειξε και με αριθμούς την υπερσυγκέντρωση πληθυσμού που παρατηρείται στην Αττική, αφού προσδιορίστηκε ότι στο λεκανοπέδιο κατοικούν 3.792.469 άνθρωποι. Κάτι τέτοιο, φυσικά, καθιστά πολύ σχετική κάθε αναφορά σε «απόμερες» παραλίες κοντά στην Αθήνα: εδώ, με λίγα λόγια, το απόμερο λαμβάνει υποχρεωτικά διαφορετική χροιά από ό,τι σε άλλες περιοχές της Ελλάδας.
Παρ’ όλα αυτά, κοντά στην πρωτεύουσα εξακολουθούν να υπάρχουν και κάποιες παραλίες που παραμένουν απόμερες με μια πιο κυριολεκτική έννοια, όντας «κρυμμένες» σε μικρά νησάκια διάσπαρτα μεν στον Σαρωνικό, μα σε απόσταση βολής από τις αττικές ακτές. Στα οποία φτάνεις μόνο διά θαλάσσης, σε μερικά, μάλιστα, μόνο εάν διαθέτεις δικό σου σκάφος –και με την προϋπόθεση ότι τα γνωρίζεις, φυσικά, αφού δεν είναι όλοι εξοικειωμένοι με την παρουσία τους στον χάρτη.
Ανάμεσά τους, η ιδιαίτερου καθεστώτος Μονή είναι μάλλον το πιο γνωστό κάπως ευρύτερα (έχοντας και τακτική σύνδεση με την απέναντι Αίγινα, κατά τη θερινή σεζόν), με τη σχετική πεντάδα να συμπληρώνεται από τις Φλέβες, τον Πάτροκλο, τον Δοκό και την Υδρούσα.
Η λεγόμενη και «βασική παραλία» της Υδρούσας προστατεύεται από έναν ύφαλο, που κόβει τη φορά των ανέμων και αποτελεί πόλο έλξης για ιδιωτικά σκάφη. Photo: Shutterstock
Υδρούσα
Για τους Αθηναίους που κολυμπάνε προς τα νότια προάστια της πόλης, η Υδρούσα είναι μια γνώριμη παρουσία: ένα ακατοίκητο βραχονήσι με χαμηλή βλάστηση, απέναντι ακριβώς από τον Ναυτικό Όμιλο της Βούλας. Λίγοι υποψιάζονται, όμως, ότι φιλοξενεί δύο θαυμάσιες παραλίες με γαλανά νερά, οι οποίες προσφέρουν ευκαιρίες καθημερινής απόδρασης στον Σαρωνικό σε όσους διαθέτουν δικά τους σκάφη –είναι, άλλωστε, ο μόνος τρόπος να φτάσει κανείς εδώ. Η πρόσβαση είναι πολύ εύκολη από τη Βούλα (η απόσταση ανέρχεται σε μόλις 1.050 μέτρα), αλλά είναι δυνατή και από τη Βουλιαγμένη.
Το νησάκι έχει ένα περίπλοκο ιδιοκτησιακό καθεστώς, κάτι, ωστόσο, που δεν επηρεάζει όσους θέλουν να έρθουν εδώ για μια απόμερη βουτιά. Τα πράγματα, βέβαια, δεν είναι πια τόσο ήσυχα όσο στο παρελθόν: αν και η Υδρούσα παραμένει άγνωστη στο ευρύτερο κοινό, έχει κερδίσει σε φήμη ανάμεσα στους κατόχους σκαφών της Αττικής, οπότε τα Σαββατοκύριακα του Ιουλίου και του Αυγούστου μπορεί να βρείτε κάμποσο κόσμο. Οι περισσότεροι δένουν στον κολπίσκο της βορειοανατολικής πλευράς (τη λεγόμενη και «βασική παραλία»), γιατί προστατεύεται από έναν ύφαλο, ο οποίος κόβει με φυσικό τρόπο τη φόρα των ανέμων. Η δεύτερη, μικρότερη παραλία βρίσκεται στο νοτιοανατολικό κομμάτι της νησίδας. Σημειώστε ότι στη επιφάνειά της κατοικούν άγρια κουνέλια, που ενδέχεται να σας πλησιάσουν, καθώς δεν φοβούνται τους ανθρώπους.
Η Μονή είναι ένας μοναδικός τόπος με δικούς του ρυθμούς και κανόνες, μόλις 8 λεπτά από την Αίγινα. Photo: Shutterstock
Μονή
Μπορεί να μην έχει τη δημοσιότητα που απολαμβάνουν τα γειτονικά νησιά Αίγινα και Αγκίστρι, αλλά όσοι έχουν βρεθεί για μπάνιο σε αυτόν τον ιδιαίτερο κόσμο, τον οποίον διέπουν οι δικοί του ρυθμοί και κανόνες, μιλούν για μερικές από τις ωραιότερες παραλίες σε όλον τον Σαρωνικό. Ο λόγος για την ακατοίκητη Μονή, έναν πράσινο τόπο σε απόσταση βολής από την Αίγινα (μόλις 8 λεπτά), από την οποία αναχωρούν τακτικά δρομολόγια με καραβάκια, σε καθημερινή βάση (κατά τη θερινή σεζόν).
Η Μονή αποτελεί ιδιοκτησία του μοναστηριού της Παναγίας Χρυσολεόντισσας. Η πλευρά που φαίνεται από την Αίγινα είναι βραχώδης κι έχει μια ανοργάνωτη παραλία με βαθιά νερά (κατάλληλη για όσους αγαπούν την απομόνωση και το υποβρύχιο ψάρεμα), όμως η άλλη πλευρά είναι πευκόφυτη και διαθέτει την αμμουδιά Όρμος της Σπηλιάς, οργανωμένη με καντίνα και ξαπλώστρες. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του μικρού νησιού, ωστόσο, είναι ο πλούσιος ζωικός κόσμος τον οποίον φιλοξενεί: μην απορήσετε αν δείτε ελάφια ροδίτικου τύπου, παγώνια, σκίουρους και αγριοκάτσικα τύπου κρι-κρι να κατεβαίνουν προς εσάς ενώ θα κάνετε ηλιοθεραπεία ή θα έχετε βουτήξει στα γαλανά νερά. Για να διαφυλαχθεί λοιπόν αυτό το οικοσύστημα, απαγορεύεται αυστηρά η διανυκτέρευση επισκεπτών στο νησί. Ακόμα δηλαδή κι αν έρθετε με δικό σας σκάφος, είναι παράνομο να περάσετε το βράδυ σας στην ακτή.
Ο Δοκός είναι γνωστός μόνο σε όσους έχουν εξερευνήσει τις θαλάσσιες εκτάσεις γύρω από την Ύδρα, τις Σπέτσες και την παραλιακή Αργολίδα. Photo: Shutterstock
Δοκός
Ελάχιστα γνωστός σε όσους δεν έχουν εξερευνήσει τις θαλάσσιες εκτάσεις γύρω από την Ύδρα, τις Σπέτσες και την παραλιακή Αργολίδα, ο Δοκός είναι ένα μικρό νησί σε σημείο-κλειδί στην είσοδο του Αργολικού Κόλπου (ανάμεσα στην Ύδρα και στις ακτές της Πελοποννήσου), που έχει γίνει προορισμός για όσους έρχονται στην περιοχή με σκάφος. Ωστόσο δεν είναι ο μοναδικός τρόπος για να φτάσετε εδώ, αφού κατά την καλοκαιρινή σεζόν υπάρχουν και θαλάσσια ταξί από Ύδρα, Σπέτσες και Ερμιόνη.
Ο σημερινός Δοκός είναι ακατοίκητος, αν και οι παλιότεροι κάτοικοί του –που έχουν πλέον μετακομίσει στα πέριξ– διατηρούν τις αγροικίες τους και κατά καιρούς τις επισκέπτονται. Από το 1994, επίσης, το νησί κηρύχθηκε σε αρχαιολογική ζώνη, καθώς εδώ η υποβρύχια αρχαιολογία των σύγχρονων ετών εντόπισε το παλαιότερο γνωστό ναυάγιο στον κόσμο: ανήκει σε ένα πλοίο που μετέφερε κεραμικά, το οποίο βυθίστηκε εκεί μεταξύ 2.700 και 2.200 π.Χ. Αυτό το στάτους, πρακτικά, σημαίνει ότι ο Δοκός θα κρατηθεί μακριά από τον τουρισμό των πολυτελών resorts που ανθούν στα γειτονικά του μέρη, διατηρώντας και την ησυχία του, αλλά και τη γοητεία που δημιουργούν τα ελαιόδεντρά του, συνδυαστικά με τα τιρκουάζ, πεντακάθαρα νερά.
Ο γραφικός ορμίσκος στη νησίδα Πάτροκλος, που προσφέρεται για μια απόδραση από την Αθήνα έξω από τα συνηθισμένα. Photo: Shutterstock
Πάτροκλος
Μπορεί να τον έχετε δει πολλές φορές, να υψώνεται στα ανοιχτά του Σουνίου, εκεί που ατενίζει το βλέμμα σας αν στέκεστε στον εμβληματικό ναό του Ποσειδώνα η στις γύρω παραλίες. Ωστόσο λίγοι γνωρίζουν ότι ο Πάτροκλος δεν είναι μια αδιάφορη βραχονησίδα του Σαρωνικού με θαμνώδη βλάστηση, αλλά και τόπος που, εφόσον έχετε σκάφος, μπορεί να προσφέρει στους κατοίκους της πρωτεύουσας μια κοντινή εκδρομή διαφορετική από τα συνηθισμένα, χάρη στην όμορφη και απάνεμη αμμουδιά την οποία φιλοξενεί.
Ο Πάτροκλος απέχει μόλις 3 χιλιόμετρα από το Σούνιο, ευρισκόμενος απέναντι ακριβώς από την παραλία του Χάρακα: από αυτήν, ειδικά, τον χωρίζουν μόλις 850 μέτρα. Εδώ συνέβη ένα τρομακτικό, πολύνεκρο ναυάγιο κατά το διάστημα της Κατοχής –ο λεγόμενος «Ελληνικός Τιτανικός»– ενώ αργότερα, κατά τη δεκαετία του 1990, έγιναν σχέδια σύνδεσης του νησιού με το Λαύριο μέσω υποθαλάσσιας σήραγγας, με ταυτόχρονη κατασκευή ενός πολυτελέστατου ξενοδοχείου με καζίνο. Αλλά η ανακήρυξη του νησιού σε αρχαιολογικό χώρο και η ένταξή του στον Εθνικό Δρυμό Σουνίου, διασφάλισαν ότι θα διατηρήσει τις αποστάσεις του από τον μαζικό τουρισμό και ότι τα γαλανά του νερά και ο καταπληκτικός βυθός (ιδανικός για τους λάτρεις των καταδύσεων) θα παραμείνουν μια σχεδόν ανέγγιχτη απόλαυση για λίγους.
Δεν το φαντάζεσαι εύκολα, όμως οι Φλέβες έχουν μία από τις πιο απόμερες παραλίες του Σαρωνικού. Photo: Shutterstock
Φλέβες
Αν έχετε κολυμπήσει στη Βουλιαγμένη, τότε θα είστε εξοικειωμένοι με τις Φλέβες. Έστω κι αν σας έχουν φανεί αδιάφορες, όπως συμβαίνει και με άλλα βραχονήσια του Σαρωνικού, δίνοντας την εντύπωση ενός τυπικά ακατοίκητου τόπου με θαμνώδη βλάστηση. Αλλά εκεί, σε αυτό το παλιό οχυρό του Πολεμικού Ναυτικού, κρύβεται μία από τις πιο απόμερες και άγνωστες παραλίες της Αττικής, που έχει και καταπληκτικό βυθό, τον οποίον θα απολαύσουν εγγυημένα οι φίλοι των καταδύσεων (τόσο οι αρχάριοι, όσο και οι πιο προχωρημένοι δύτες).
Ένας από τους λόγους που οι Φλέβες παρέμειναν άγνωστες στον πολύ κόσμο, είναι ότι από το 1920 πέρασαν στην ιδιοκτησία του Πολεμικού Ναυτικού, το οποίο τις μετέτρεψε σε οχυρό κατά τη δεκαετία του 1930. Για τους περισσότερους, λοιπόν, καταχωρήθηκε ως το «νησί των ΟΥΚάδων», καθώς εκεί γινόταν η απαιτητική εκπαίδευση της ειδικής μονάδας βατραχανθρώπων (Ο.Υ.Κ.) –οπότε κανείς δεν μπήκε στον κόπο να σκεφτεί ότι στον απάνεμο όρμο του βορειοανατολικού τμήματος μπορεί να υπήρχε και μια γοητευτική παραλία. Σε πιο πρόσφατα χρόνια, όμως, η χαλάρωση του στρατιωτικού ελέγχου άφησε περιθώρια για την ανακάλυψή της (κατά καιρούς, μάλιστα, διοργανώνονται πλέον και εκδρομές από το Λαγονήσι ή την Ανάβυσσο), αν και η επίσκεψη στη δυτική πλευρά του νησιού παραμένει αυστηρά απαγορευμένη. Για την ακρίβεια, ακόμα και προσέγγιση σε απόσταση μικρότερη των 0,3 ναυτικών μιλίων από την ακτή, απαιτεί ειδική άδεια.
