Όσον αφορά την Ελλάδα, αναφέρει : «Η Ελλάδα αποτελεί παράδειγμα ανάλογο με το πώς η ισπανική πολιτική θα μπορούσε να μοιάζει στο μέλλον. Όπως η Ισπανία, η Ελλάδα είχε ένα σχετικά σταθερό δικομματικό σύστημα, με την κεντροδεξιά και την κεντροαριστερά να εναλλάσσονται κατά περιόδους στην εξουσία. Αλλά, η οικονομική κρίση οδήγησε στη γρήγορη άνοδο του αριστερού κόμματος ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο αντιτίθεται στα μέτρα λιτότητας της ΕΕ που υποστηρίζονται από τα μεγάλα κόμματα. Το 2012, χρειάστηκαν δύο εκλογές και τα παραδοσιακά κόμματα να σχηματίσουν μια συμμαχία για να αποτραπεί η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Στην Ελλάδα, όπου οι πολιτικές αντιπαλότητες είναι παλιές και βαθιές, μια τέτοια συμμαχία θα φαινόταν αδύνατη πριν από την κρίση».

Στη συνέχεια, αναφέρεται ότι: «Η Ελλάδα θα επιστρέψει πιθανότατα στο κέντρο της ευρωπαϊκής κρίσης το επόμενο έτος, όταν το ελληνικό Κοινοβούλιο θα προσπαθήσει να εκλέξει νέο Πρόεδρο. Αν το Κοινοβούλιο αποτύχει, θα αναγκαστεί να διεξάγει πρόωρες εκλογές. Με τον ΣΥΡΙΖΑ ακόμα στην κορυφή των δημοσκοπήσεων, θα ήταν πιο δύσκολο το κόμμα να κρατηθεί μακριά από την εξουσία αυτήν τη φορά. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υποσχεθεί να αναδιαρθρώσει το χρέος της Ελλάδας, μια κίνηση που θα μπορούσε πιθανότατα να αναστατώσει τις χρηματοπιστωτικές αγορές, financial market και να δημιουργήσει αβεβαιότητα σε όλη την ευρωζώνη, σε μια εποχή που η Ευρώπη θεωρούσε ότι είχε βρεθεί κάποια σταθερότητα».

Τέλος, διατυπώνεται η άποψη ότι «όταν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα υποσχέθηκε να παρέμβει στις χρηματοπιστωτικές αγορές σχεδόν πριν από δύο χρόνια, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχασε την αίσθηση του επείγοντος που είχε στα πρώτα στάδια της κρίσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και ιδίως η Γερμανία, επέλεξε την προσοχή αντί της δράσης. Αν η Ελλάδα δημιουργήσει αναταραχή στις χρηματοπιστωτικές αγορές στην Ευρώπη και πάλι, οι Ευρωπαίοι θα πρέπει να πάνε πίσω στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να συζητήσουν όλα τα θέματα που μέχρι στιγμής έχουν αποφευχθεί».

Τι έχει αλλάξει στην Ευρώπη

Στη γενική αναφορά για την Ευρώπη καταγράφονται οι «νέες πραγματικότητες» με τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, η άνοδος «κομμάτων διαμαρτυρίας», η «καθίζηση παραδοσιακών πολιτικών δυνάμεων εξουσίας» και παρουσιάζονται εκτιμήσεις-προβλέψεις για επερχόμενες εκλογές.

Ακόμη, σημειώνεται, «η οικονομική κρίση στην Ευρώπη αργά, αλλά σταθερά, διαβρώνει το πολιτικό συστήματα πολλών χωρών στην ηπειρωτική Ευρώπη. Νέοι αναδυόμενοι φορείς απειλούν την κυριαρχία των παραδοσιακών φορέων- κομμάτων. Συμμαχίες και γεγονότα που φαίνονταν αδύνατα μόλις λίγα χρόνια πριν, τώρα συζητούνται ανοιχτά σε όλη την Ευρώπη».

Ακολούθως, γίνεται αναφορά στην ανακοίνωση για πρόωρες εκλογές στη Σουηδία με μια από τις αιτίες τις πολιτικές κινήσεις από την ακροδεξιά.

Για την Ισπανία σημειώνεται ότι το κυβερνών κεντροδεξιό κόμμα συζητά ανοικτά το ενδεχόμενο να σχηματίσει συνασπισμό με τους παραδοσιακούς κεντροαριστερούς αντιπάλους του για να αποτρέψει την κυριαρχία ενός κόμματος διαμαρτυρίας, το Podemos.

Για τη Βρετανία, η έκθεση υπογραμμίζει τον «ευρωσκεπτικισμό» που επικρατεί στην χώρα εν όψει των εκλογών του ερχόμενου Μαρτίου και σημειώνει την άνοδο του UKIP και της πολιτικής του κατά των μεταναστών.

Στην έκθεση των αναλυτών υποστηρίζεται ότι σε «μέλη- κλειδιά» της ΕΕ, όπως η Σουηδία, η Ισπανία, η Μεγάλη Βρετανία και πιθανώς η Ελλάδα, θα διεξαχθούν εκλογές το 2015 και ότι ενδεχομένως σ’ αυτές τις χώρες να προκύψουν αποτελέσματα «που κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί πριν το 2008».

Ο οργανισμός Stratfor ιδρύθηκε το 1996 και έχει έδρα το Όστιν του Τέξας και, όπως σημειώνεται, «βοηθά στην πρόβλεψη των ευκαιριών και στην καλύτερη κατανόηση των διεθνών εξελίξεων».

Πηγή: ΑΠΕ