Νταβατζιλίκι με τις πλάτες του κράτους.

Θα ήθελα να θίξω το θέμα της ΑΕΠΙ που πιστεύω είναι από τα πιο “νταβατζίδικα” εισπρακτικά χαράτσια που πληρώνουν οι επαγγελματίες σε μια ιδιωτική εταιρία με τις “ευλογίες” του κράτους.
Είναι παράνομοι, παράλογοι και εντελώς ΑΥΘΑΙΡΕΤΟΙ οι τρόποι και οι λόγοι που απαιτεί να εισπράττει χρήματα. Ας τα πάρουμε από την αρχή..– Για τα «πνευματικά δικαιώματα»: Κατ’ αρχήν θεωρώ ότι δεν μπορεί να υφίσταται ο όρος πνευματικά δικαιώματα για λόγους εισπρακτικούς. Γιατί κάποιος που έχει δημιουργήσει κάτι μπορεί να απαιτεί να πληρώνεται ισοβίως (ή.. και οι συγγενείς του), όταν θεωρητικά κάποιος το…
χρησιμοποιήσει για να κάνει κάποια δουλειά που του αποφέρει κάποιο κέρδος? Τα πάντα γύρω μας είναι αποτέλεσμα την ανθρώπινης νόησης και άρα δημιουργία κάποιου ή κάποιων, π.χ. το πουκάμισο που φοράμε, το τραπέζι, το ποτήρι κτλ. Δηλαδή ΟΛΟΙ αυτοί που έχουν δημιουργήσει κάτι το οποίο χρησιμοποιούμε σε χώρους που μας αποφέρουν κάποιο κέρδος, πρέπει να ζητάνε «πνευματικά δικαιώματα»? Ας πούμε σε ένα καφέ, ο μαραγκός να ζητήσει ποσοστά για τα τραπεζάκια του, η βιοτεχνία ενδυμάτων για το πουκάμισο του σερβιτόρου.. κτλ.? Δημιουργοί είναι δηλαδή μόνο οι ..τραγουδιστές? Δεν λέω καλλιτέχνες γιατί όσοι ασπάζονται απόψεις περί «πνευματικών δικαιωμάτων» και ποσοστών θα πρέπει να λέγονται ΕΜΠΟΡΟΙ μουσικής ή οτιδήποτε άλλο και όχι καλλιτέχνες. Αυτό που πρέπει να είναι φυσικά αποδεκτό είναι η πνευματική αναγνώριση της δημιουργίας κάποιου. Τα … κέρδη ανήκουν αλλού.

– Η ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ της ΑΕΠΙ:. Η ΑΕΠΙ είναι μια ιδιωτική ΑΕ που έχει εγγεγραμμένα μέλη της κάποιους μουσικούς, τραγουδιστές, ή δισκογραφικές. ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΟΛΟΥΣ.!! Αυτοί λοιπόν μέσω των αετονύχηδων της ΑΕΠΙ ζητάνε δικαιώματα εκ μέρους ΟΛΟΥ του μουσικού.. σύμπαντος. Επίσης επειδή και οι ίδιοι γνωρίζουν ότι δεν κατέχουν σε καμία περίπτωση όλο τον όγκο της μουσικής (μάλλον το αντίθετο συμβαίνει), δεν έχουν ανακοινώσει ΠΟΤΕ (!) την λίστα των μελών τους, ώστε να έχεις το δικαίωμα να μην παίξεις τα τραγούδια τους αν δεν επιθυμείς να τους πληρώνεις καθώς επίσης να δεις αν ούτος η άλλως δεν τους παίζεις.
Άλλη μια ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ είναι ότι σου ζητάνε να τους ΠΡΟΠΛΗΡΩΣΕΙΣ στην αρχή της χρονιάς για την μουσική που ΘΑ παίξεις για να σου δώσουν την .. «άδειά» τους θεωρώντας φυσικά ότι ΘΑ παίξεις την δικιά τους μουσική.
Τρομερή ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ επίσης ο… τιμοκατάλογός τους. Βάσει… ποιας μονάδας μέτρησης έχει δημιουργηθεί? Ποιος μπορεί και μετρά το.. «πνευματικό δικαίωμα» με ευρώ ανα τετραγωνικό και με ποια βάση? (από αυτό βέβαια φαίνεται και η.. αστειότητα περί «πνευματικών δικαιωμάτων») Δεν θα έπρεπε να υπάρχει συχνότητα και ποσότητα? Δηλαδή πληρώνονται το ίδιο είτε κάποιος παίξει ένα τραγούδι τους είτε παίξει εκατό? Όλη τη μέρα ή μόνο το βράδυ?
Η ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ του ΚΡΑΤΟΥΣ:. Το Ελληνικό κράτος φυσικά είναι ο «προστάτης» αυτής της ιδιωτικής εταιρίας συμβάλλοντας τα μέγιστα στην διευκόλυνση της είσπραξης των αυθαίρετων και παράνομων συνεπώς εσόδων της.
Η μεγαλύτερη διευκόλυνση που της παρέχει είναι μέσω των Δήμων η ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ απαίτηση απόδειξης πληρωμής τιμολογίου της ΑΕΠΙ για να σου εκδώσει ο Δήμος «άδεια χρήσης μουσικών οργάνων». Δηλαδή το κράτος, προκειμένου να σου εκδώσει μια επίσημη κρατική άδεια απαιτεί να έχεις πληρώσει έναν ιδιώτη!! Από πού κι ως που το κράτος αναλαμβάνει χρέη ελεγκτή εκ μέρους μια ιδιωτικής εισπρακτικής εταιρίας και σου ζητάει να προσκομίσεις το τιμολόγιο της. Και ΠΟΙΟΣ ΝΟΜΟΣ το επιβάλει αυτό στους Δήμους?? Υπάρχει? Αν υπάρχει ας μας τον πει κάποιος (εγώ πάντως δεν βρήκα τίποτα).
Εν κατακλείδι, αυτή η ιδιωτική εταιρία που συστάθηκε από κάποιους (να μην τους πω.. λαμόγια), μαζί με λίγους εμπόρους μουσικής (να μην τους πω.. «καλλιτέχνες») και ορισμένες δισκογραφικές (που πλέον κατάντησαν να πουλάνε cd μόνο μέσω .. εφημερίδων) και λειτουργεί ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ, είναι δημιούργημα της ανυπαρξίας και ανικανότητας του κράτους (για ακόμα μια φορά) προκειμένου να συστήσει ένα δημόσιο φορέα «πνευματικών δικαιωμάτων» (αν ποτέ… υπάρξουν).
Καλώ οποιονδήποτε Δημοτικό “υπεύθυνο” να ανακοινώσει το νόμο που αναγράφεται αυτή η απαίτηση (περι ένδειξης τιμολογίου ΑΕΠΙ για εκδοση άδειας μουσικών οργάνων), καθώς και την ΑΕΠΙ να ανακοινώσει επιτέλους την λίστα με τα “δικαιώματα” που κατέχει όπως και την βάση με την οποία δημιουργήθηκε ο “τιμοκατάλογός” της.
«Πνευματική ιδιοκτησία: Ένα λάθος επίθετο για ένα λάθος ουσιαστικό.» – Harlan Cleveland

Υπάρχουν πολλά να πούμε και να γράψουμε γιατί αυτή η ιστορία είναι χρόνια και πονεμένη .

ΟΛΑ  αυτά  ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ  γιατί  οι επαγγελματιες του χώρου πάντα  λειτουργουσαν  ανταγωνιστικα και προσπαθούσαν να την βρουν ατομικά με τον εκπρόσωπο της ΑΕΠΙ  σε σχέση με το τιμολόγιο που βέβαια πολύ έτρωγαν το παραμύθι . Όσο δεν μιλάνε  , όσο δεν λειτουργούν συλλογικά οι επαγγελματιες  το διαιρεί και βασίλευε είναι μια προσφιλής τακτική που εξυπηρετεί πολλούς .

Μην περιμένεις να δεις τι θα κάνουν οι …πρώτοι, γιατί θα μείνεις …τελευταίος.

Μπορούμε να κερδίσουμε…αρκεί να το αποφασίσουμε…ΤΩΡΑ!!! να οργανωθούμε και να ενωθούμε .