Δολοφονήθηκε ο συγγραφέας Μένης Κουμανταρέας -Βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του

Δεκ 06, 2014 Έγκλημα, Επιλογές Συντακτών

Σοκ προκάλεσε στο χώρο των γραμμάτων και όχι μόνο η είδηση της δολοφονίας του Μένη Κουμανταρέα. Ο συγγραφέας βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του και εξετάζεται το ενδεχόμενο ληστείας.

Ο Μένης Κουμανταρέας, 83 ετών, βρέθηκε με μώλωπες στο πρόσωπο, στο διαμέρισμά του στην οδό Ζακύνθου 3 στην Κυψέλη, στον τέταρτο όροφο. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, αν και δεν υπάρχουν ίχνη παραβίασης στην εξώπορτα, το σπίτι είναι αναστατωμένο και η αστυνομία εξετάζει το ενδεχόμενο το κίνητρο να ήταν η ληστεία. Τα αίτια θανάτου θα προσδιοριστούν τη Δευτέρα όταν και θα γίνει η νεκροτομή. Το διαμέρισμά του δείχνει πάντως επιλεκτικά ψαγμένο από τους δράστες και οι αστυνομικοί εκτιμούν ότι ο θάνατος επήλθε στις 01:00 τα ξημερώματα.

Ο Μένης Κουμανταρέας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1931 και αποφοίτησε από το Πρότυπο Λύκειο Αθηνών Κάρολος Μπερζάν πριν φοιτήσει στη Νομική και Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1982 μέχρι το θάνατό του ασχολούνταν με τη συγγραφή αλλά και μεταφράσεις. Είναι ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων ενώ τη δεκαετία του 1980 διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Το 1962 εμφανίστηκε στη λογοτεχνία, με τη συλλογή διηγημάτων «Τα Μηχανάκια», ενώ ίσως το πιο γνωστό έργο του στο ευρύ κοινό είναι «Η φανέλα με το εννιά», του 1986, που μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο. Αλλα έργα του είναι τα: ΦΕΞΗΣ (1970), Το αρμένισμα (1967), Τα καημένα (1972), Βιοτεχνία υαλικών (1975), Η κυρία Κούλα (1978), Το κουρείο (1979), Σεραφείμ και Χερουβείμ (1981), Ο ωραίος λοχαγός (1982), Πλανόδιος σαλπιγκτής (1989), Η συμμορία της άρπας (1993), Η μυρωδιά τους με κάνει να κλαίω (1996), Η μέρα για τα γραπτά κι η νύχτα για το σώμα (1999), Δυο φορές Έλληνας (2001), Νώε (2003), Η γυναίκα που πετάει (2006), Θυμάμαι τη Μαρία (2007), Το show είναι των Ελλήνων (2008), Σ΄ένα στρατόπεδο άκρη στην ερημιά (2009), Ξεχασμένη Φρουρά (2010), Οι αλεπούδες του Γκόσπορτ (2011), Θάνατος στο Βαλπαραΐζο (2013), Ο θησαυρός του χρόνου (2014).

Τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος (1967, για το «Αρμένισμα») και δυο φορές με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (το 1976, για τη «Βιοτεχνία υαλικών» και το 2002 για το «Δύο φορές Έλληνας»).